9 wskazówek, z których nauczyciele mogą korzystać, gdy mówią o rasizmie

9 wskazówek, z których nauczyciele mogą korzystać, gdy mówią o rasizmie

ponieważ życie czarnych ma znaczenie protesty szaleją na całym świecie, wielu z nas jest zmotywowanych, aby dowiedzieć się więcej o rasizmie i porozmawiać z naszymi uczniami i dziećmi w sposób, który może ułatwić zmiany.

Edukacja to potężne narzędzie do tworzenia zmian. Dlatego ważne jest, aby nauczyciele nie unikali trudnych rozmów w klasie, nawet jeśli czują się zniechęceni.

oto kilka rzeczy, które nauczyciele mogą rozważyć, aby pomóc im omówić rasizm ze swoimi uczniami.

zapewnienie dokładnego, historycznego kontekstu

zrozumienie i pogodzenie się z przeszłymi praktykami rasistowskimi jest niezbędne do edukacji antyrasistowskiej.

kiedy historyczny ucisk jest zaprzeczany, pomijany lub bielony – jak kiedy Premier Scott Morrison błędnie twierdził, że Australia nie miała historii niewolnictwa – trudno jest wyjaśnić, w jaki sposób rasizm nadal dotyka czarnych, rdzennych mieszkańców i kolorowych ludzi.

nauczyciel może zabrać uczniów do miejsc pamięci i muzeów lub poprosić ich o zbadanie nazw miejsc. Czy nazwy w lokalnej społeczności, na przykład, odwołują się do rasistowskich praktyk? W niektórych miastach „Boundary Road” przypomina linię, której rdzenni Australijczycy nie mogli przekroczyć po godzinie policyjnej.

nauczyciele mogą zachęcić uczniów do krytycznej refleksji nad tym, czyje historie są celebrowane w pamięci publicznej, i burzy mózgów, co lepiej reprezentowałoby wkład i doświadczenia wszystkich członków społeczności.

wyjaśnij rasizm nie jest dokonywany tylko przez „złych ludzi”

rasizm powinien być nauczany jako system hierarchii rasowej, który jest podtrzymywany świadomie i nieświadomie przez ideę, że jedna grupa ludzi jest lepsza. Z powodu tej domniemanej wyższości idee, książki, głosy i ekspertyzy jednej grupy są postrzegane jako „norma”.

dyskryminacja rasowa jest dzisiaj często określana jako „miękki” lub „nowy” rasizm, często wyrażany poprzez ukryte mikroagresje.

kategoryzowanie rasizmu jako czegoś, co robią tylko „źli” ludzie oznacza, że „dobrzy” nie mają możliwości zbadania, w jaki sposób ich codzienne myśli i działania mogą podtrzymywać strukturę hierarchii rasowej społeczeństwa.

poniższy film z eksperymentu blue-eyed/brown-eyed (w którym dzieciom mówi się, że ludzie o brązowych oczach są lepsi od ludzi o niebieskich oczach i vice versa) jest dobrym sposobem na pokazanie uczniom, jak nieświadome zachowania pojawiają się i jak szybko mogą tworzyć się uprzedzenia.

Pokaż skutki niezamierzonych szkód

ludzie często zakładają, że ich dobre intencje mają większą wagę niż ich niezamierzone konsekwencje. Tylko dlatego, że ktoś nie zamierza być rasistą, nie zmniejsza wpływu na osobę doświadczającą go. Możesz użyć metafor, aby to zilustrować.

na przykład, jeśli przypadkowo nalejesz komuś gorącą kawę, naturalną reakcją nie jest powiedzenie „dlaczego jesteś zdenerwowany, skoro nie miałem zamiaru wylać na Ciebie gorącego napoju?”.

bardziej odpowiednią reakcją jest przyznanie się do błędu, przeproszenie drugiej osoby i ostrożniejsze posunięcie w przyszłości.

podstępność „nowego” rasizmu polega na tym, że ludzie, którzy nie uważają się za rasistów, mogą w rzeczywistości utrwalać rasizm, nie zdając sobie z tego sprawy.

zachęcaj uczniów, aby byli odważni w wywoływaniu Zachowań Rasistowskich

milczenie po zaobserwowaniu Zachowań Rasistowskich jest współwinne rasizmu. Nauczyciele muszą ćwiczyć udzielanie konstruktywnych informacji zwrotnych na temat rasistowskiej mowy i zachowań oraz wspierać uczniów w odporności na przyjmowanie antyrasistowskich informacji zwrotnych.

aktywnie antyrasistowscy nauczyciele szybciej zauważają i reagują na rasowe mikroagresje, gdy występują w klasie, takie jak uczenie uczniów, aby nie używali rasowych pseudonimów lub stereotypów.

Explain istnieją hierarchie w obrębie rasizmu

doświadczenia rasizmu są potęgowane, gdy różne formy dyskryminacji łączą się, aby stworzyć bardziej intensywne doświadczenie wykluczenia dla ludzi, oparte na przecięciach między ich wieloma zmarginalizowanymi tożsamościami.

doświadczenia rasizmu dla młodych czarnych mężczyzn, na przykład, mogą się znacznie różnić od doświadczeń dla młodych czarnych kobiet. Wyjaśnij uczniom, że można doświadczyć ucisku w jednej kategorii tożsamości, ale być uprzywilejowanym w innej.

bądź świadomy rasistowskiej traumy uczniów

nauczyciele czasami starają się uczyć o rasizmie, nie biorąc pod uwagę, że jest to żywe doświadczenie niektórych ich uczniów.

Racjalizowana trauma jest przekazywana przez pokolenia i może obejmować pośrednie i bezpośrednie doświadczenia interpersonalnego i systemowego rasizmu.

musimy wspierać ludzi, którzy przeżyli traumę z powodu rasizmu, a nie tylko rzucać wyzwanie tym, którzy go podżegają.

nauczyciele powinni być również wrażliwi na sposób nauczania antyrasistowskiego. Jeśli masz zamiar omawiać wrażliwe tematy, możesz wcześniej dostarczyć klasie Ostrzeżenia wyzwalające. W ten sposób uczniowie mogą przygotować się lub zgłosić obawy z wyprzedzeniem.

bądź świadomy tego, kto jest w twojej klasie i unikaj potencjalnie ponownego traumatyzowania obrazów, przykładów lub filmów.

modeluj zachowania integracyjne

nauczyciele powinni modelować zachowania antyrasistowskie w swojej klasie. Na przykład, nie powinni kpić ani mówić niestosownych rzeczy na temat kulturowych i rasowych środowisk innych ludzi. Nauczyciele powinni zachęcać uczniów do myślenia o różnych kulturach jako odmiennych i nie lepszych od innych.

Możesz również modelować zrozumienie odpowiednich protokołów kulturowych, w tym poprzez uznanie kraju lub unikanie używania nazwisk i wizerunków rdzennej ludności, która zmarła.

zapewnienie różnorodności w programie nauczania

konsekwencją kolonializmu jest centrowanie białych doświadczeń i wiedzy oraz wymazywanie innych sposobów poznania i bycia.

możemy zakwestionować historyczne i ciągłe wyciszanie alternatywnych głosów, integrując różne głosy w naszym programie nauczania.

jako nauczyciel możesz wybierać odczyty, filmy i inne zasoby w klasie, które są oparte na różnorodnej wiedzy i doświadczeniach.

możesz użyć testu Rasowego Bechdela, aby sprawdzić różnorodność zasobów.

skup się na zmianach, a nie na obwinianiu i wstydzeniu

dyskomfort jest często istotną częścią każdego procesu uczenia się, bardziej w przypadku wrażliwych tematów. Edukacja antyrasistowska powinna mieć charakter współczujący i dążyć do przezwyciężenia dyskomfortu w celu wywołania zmian, a nie wpajania wstydu lub winy.

Edukacja antyrasistowska i dekolonialna to często tyle samo, co nauka.

być może będziemy musieli rzucić sobie wyzwanie, aby oduczyć się niedokładnej historii i stereotypów, zakwestionować nasze głęboko zakorzenione myśli i nawyki oraz praktykować różne sposoby słuchania i pracy z ludźmi z różnych środowisk.