Meld u aan voor Updates

Meld u aan voor Updates

ook beschikbaar in formaat.

Inleiding

Advocates for Youth is een van de vijf nationale partners die worden gefinancierd door de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) in het kader van het programma Teenage Pregnancy Prevention: Integrating Services, Programs and Strategies through Community-Wide Initiatives. De CDC is van plan dat duurzame initiatieven ter preventie van tienerzwangerschappen verankerd zullen worden in een gemeenschap wanneer haar leiders (“grass tops”), haar burgers (“grass roots”) en haar jeugd volledig betrokken zijn bij het mobiliseren van de Gemeenschap, het opleiden van belanghebbenden, het implementeren van evidence-based interventies, en het vergroten van de toegang tot jeugdvriendelijke, anticonceptieve en reproductieve gezondheidszorg. Pleitbezorgers voor jongeren coördineert en verleent leiderschap en ondersteuning met betrekking tot de mobilisatie en duurzaamheid van de Gemeenschap component van het initiatief.

Wat is communautaire mobilisatie?

de mobilisatie van de Gemeenschap is in wezen een proces om verschillende sectoren van een gemeenschap te bereiken en partnerschappen te creëren om zich te concentreren op, en uiteindelijk aan te pakken, een dringende kwestie zoals tienerzwangerschap. Mobilisatie van de gemeenschap ondersteunt de preventie van tienerzwangerschappen door leden en groepen van de Gemeenschap in staat te stellen actie te ondernemen om verandering te vergemakkelijken. Dit omvat het mobiliseren van de nodige middelen, het verspreiden van informatie, het genereren van steun en het bevorderen van samenwerking tussen de openbare en particuliere sectoren in de gemeenschap. Mobiliseringsinspanningen worden vaak beschreven in de literatuur als “het opbouwen van Gemeenschap of collaboratieve partnerschappen”, “betrokkenheid van de Gemeenschap of betrokkenheid” of “coalitievorming.”Hoewel sommige van deze termen verwijzen naar specifieke structuren, is het onderliggende doel om een breed scala van leden van de gemeenschap te betrekken bij het creëren en implementeren van een gedeelde visie hetzelfde: “gemeenschapspartners implementeren een communautair actieplan door het bundelen en benutten van middelen, waaronder vaardigheden, fondsen en andere activa. Dit proces, dat bekend staat als” mobilisatie”, moet het vermogen van de Gemeenschap als geheel om tienerzwangerschappen aan te pakken verbeteren.”

strategieën geleid door beste praktijken

aan de hand van het onderzoek worden in dit document 14 belangrijke strategieën samengevat die gebaseerd zijn op beste praktijken op het gebied van gemeenschapsmobilisatie, samenwerkingspartnerschappen en coalitievorming. Deel A-begunstigden zullen merken dat veel van deze strategieën overlappen met best practices voor het betrekken van belangrijke stakeholders en best practices voor het werken in diverse gemeenschappen.

Communautaire Mobilisatie: Het doel van deze component is om met succes te mobiliseren en te ondersteunen drie community partner teams: de Core partner Leadership Team bestaat uit “grass tops” besluitvormers en poortwachters op het lokale, provincie en staat niveau die zorgen voor financiële, beleid en resource ondersteuning; de Community Action Team bestaat uit “grassroots” lokale gemeenschap influencers – zeer gerespecteerde community leden die ondersteuning bieden voor cultuurverandering, en de jeugd leiderschap Team bestaat uit de gemeenschap jeugd die deelname aan programma ‘ s op te bouwen, het gebruik van diensten te bevorderen, en bieden ondersteuning voor cultuurverandering. Door het verstrekken van middelen, opleiding en technische ondersteuning, helpt Advocates for Youth de capaciteit van Deel A-begunstigden op te bouwen om deze volledig functionerende en zeer effectieve groepen “change agents” op te richten en sterke leiders te ontwikkelen die in staat zijn om alle aspecten van het initiatief effectief te beheren.

Opmerking: Sommige deel A-begunstigden kunnen andere termen gebruiken om naar hun deelnemende “teams” te verwijzen, maar de functie en het lidmaatschap van de groepen zijn over het algemeen hetzelfde voor alle begunstigden.

Mobilisatie Van De Gemeenschap: Strategieën op basis van beste praktijken

• gaan sterk leiderschap aan met steun van leden van de gemeenschap om de inspanningen in de hele gemeenschap aan te zwengelen. Sterke leiders kunnen zowel individuen zijn die het werk op zich nemen als de organisatie (s) die de gezamenlijke inspanningen vooropstellen. Leidende organisaties moeten een aantal belangrijke kenmerken bezitten, waaronder: de wil om gedurende een aanzienlijke periode als leider van de communautaire mobilisatie-inspanning te fungeren; de capaciteit om zowel infrastructuur als menselijke hulpbronnen te verschaffen; financiële stabiliteit; het vermogen om financiële middelen te vergaren en te beheren, en het respect en de steun van de gemeenschap.
• ervoor zorgen dat personen en organisaties in leidinggevende posities over voldoende ondersteuning en middelen beschikken.

een formele structuur opzetten 3, 4, 6,9

• ontwikkelen van een formele structuur die effectief kan leiden gemeenschap verandering inspanningen. Deze structuur dient zes essentiële functies: het verstrekken van algemene strategische sturing, het faciliteren van de dialoog tussen partners, het beheren van de verzameling en analyse van gegevens, het omgaan met communicatie, het coördineren van de community outreach, en het mobiliseren van financiering.
• belangrijke structuren opzetten en richtsnoeren opstellen om de coördinatie van de communautaire inspanningen te vergemakkelijken. Het kan gaan om specifieke comités (zoals stuurgroepen en subcomités die zich bezighouden met een bepaald onderwerp of een bepaalde strategie), organisatieschema ‘ s, gecodificeerde regels voor de werking (zoals statuten), beleidsverklaringen die door het partnerschap worden aangenomen, en formele overeenkomsten voor degenen die leiding geven aan, zich organiseren en deelnemen aan de communautaire inspanningen.

betrokkenheid van Diverse organisaties, leiders van de Gemeenschap, en bewoners 6, 10, 11, 12, 13, 14

• betrek belanghebbenden die de meeste kans hebben om evidence-based tienerzwangerschapspreventie-inspanningen te ondersteunen. Betrek jongeren, ouders, opvoeders, zorgverleners, en community-based organisaties. Reik uit naar organisaties en belangrijke spelers die buiten de “gebruikelijke verdachten” (zoals Seksualiteit opvoeders of gezinsplanningscentra). Dit omvat religieuze leiders, bedrijven, beleidsmakers, media persoonlijkheden, en anderen die aanzienlijke invloed hebben in de gemeenschap.

zorgen voor authentieke deelname en Gedeelde besluitvorming 8, 11, 15, 16

• steun een gevoel van betrokkenheid en eigenaarschap van de visie en het plan voor de gemeenschap-brede inspanning door het vaststellen van duidelijke rollen en verantwoordelijkheden voor alle groepsleden, het ontwikkelen van gedeelde besluitvormingsprocessen, en ervoor te zorgen dat de leden van de Gemeenschap in belangrijke besluitvormingsrollen.

zorgen voor authentieke en productieve rollen voor jongeren 17, 18, 19

• betrek jongeren bij alle aspecten van programmaplanning, – ontwikkeling, – implementatie en-evaluatie. Opleiding geven over de manier waarop partnerschappen tussen jongeren en volwassenen doeltreffend kunnen worden ontwikkeld. Kansen creëren voor zowel jongeren als volwassenen om de besluitvorming te delen. Zorg ervoor dat u specifieke rollen voor beide groepen uit te spitten, deels op basis van hun leeftijd en eerdere ervaringen.
• denk aan de praktische uitdagingen van het betrekken van jongeren, zoals het organiseren van vergaderingen na school en in het weekend, het verzorgen van vervoer en het aanbieden van maaltijden als stimulans om aanwezig te zijn.

Ontwikkel een gedeelde visie 9, 9, 20, 21, 22, 23

• Creëer een gedeeld begrip van de doelstellingen van het gemeenschapspartnerschap door een schriftelijke missieverklaring op te stellen die specifiek is voor de samenwerking. Hoewel deze verklaring aspecten kan delen met de missie die de leidende organisatie en/of haar partners leidt, kan het onderscheidend en verschillend maken helpen een visie te verenigen. Zodra de missieverklaring is overeengekomen, zorg ervoor dat alle partners zich ervan bewust zijn, zodat iedereen naar hetzelfde doel werkt.

voer een Behoeftebeoordeling uit 2,13, 22, 23, 24. 25

• Bouw een solide begrip van de huidige toestand van tienerzwangerschap en seksuele gezondheid in de gemeenschap door het uitvoeren van een milieu-scan en gemeenschap in kaart brengen proces. Gebruik een verscheidenheid aan technieken zoals enquêtes, focusgroepen en interviews met bewoners en belangrijke stakeholders. Compileren van gegevens over het seksuele gedrag van adolescenten, Tiener geboortecijfers, gezondheidsfactoren, schoolgegevens, en informatie over buitenschoolse of jongeren met een hoog risico, evenals kennis, attitudes, percepties en gedrag. Beoordelen wat al beschikbaar is voor jongeren door het verzamelen van informatie over de gemeenschap-based, schoolsysteem, jeugdontwikkeling, en gezinsplanning / gezondheidscentrum middelen.
• het onderzoek naar de evaluatie van de behoeften zal de richting van de mobiliseringsinspanningen bepalen door als basis te dienen voor het opstellen van een strategisch plan, programma-activiteiten, interne communicatieplannen en openbare voorlichtingscampagnes. Zorg ervoor dat u duidelijk definieert welke gemeenschap het partnerschap is bedoeld om te dienen, of het nu gaat om geografische locatie of andere kenmerken van de bevolking.

Maak een strategisch Plan 22, 25, 26, 27, 28

• het opstellen van een strategisch plan waarin de doelstellingen van het partnerschap (de expliciete manieren waarop de partners van de Gemeenschap de bij de evaluatie van de behoeften vastgestelde problemen zullen aanpakken) en de doelstellingen (de activiteiten die zullen worden uitgevoerd om het doel te bereiken) worden uiteengezet. Het strategisch plan moet de sociale, structurele en individuele veranderingen identificeren die zullen leiden tot een daling van de tienerzwangerschappen en geboortecijfers.
  • sociale veranderingen omvatten een grotere publieke wil; Grotere leiderschapscapaciteit van de gemeenschap; verhoogde en hoogwaardige participatie van de Gemeenschap, en ondersteunende communautaire normen.
  • structurele veranderingen omvatten veranderingen door instellingen zoals scholen, gezondheidsafdelingen en centra voor gezinsplanning en/of veranderingen in beleid en praktijken die individuele gedragsverandering ondersteunen.
  • O individuele veranderingen omvatten verschuivingen in kennis, vaardigheden en gedrag bij zowel jongeren als volwassenen.
• zorg ervoor dat de doelen en doelstellingen slim zijn (specifiek, meetbaar, haalbaar, realistisch en in de tijd bepaald).

implementeren van wederzijds versterkende strategieën 20 ,23 ,25, 26, 29

• beslissen over de activiteiten die deelnemers—of individuen of organisaties-zullen ondernemen om de doelstellingen en doelstellingen opgesomd in het strategisch plan te ondersteunen. Identificeer een reeks van belangrijke strategieën gericht op jongeren-zoals het implementeren van evidence-based seksualiteit educatieve programma ‘ s in scholen of het verbeteren van de toegang tot jeugdvriendelijke gezinsplanning diensten – evenals belangrijke strategieën die de algemene mobilisatie inspanning te ondersteunen. Ontwikkel bijvoorbeeld strategieën die de participatie van belanghebbenden verbeteren, lokaal leiderschap ontwikkelen en de mobilisatie van middelen verbeteren.
• vergeet niet deze activiteiten opnieuw te evalueren naarmate de omstandigheden in de gemeenschap veranderen of er nieuwe financiering beschikbaar komt.

Creëer een fondsenwervingsstrategie 12 ,22 ,23

• een breed scala aan financieringsmogelijkheden verkennen om ervoor te zorgen dat de strategieën en activiteiten ook na de oorspronkelijke financieringscyclus kunnen worden voortgezet. Denk aan diverse financieringsbronnen, waaronder Stichting subsidies, giften van individuele donoren, en in-kind donaties van organisaties en bedrijven in het gebied. Focus zoveel mogelijk op lokale middelen.
• overweeg het opstellen van een standaardtaal voor fondsenwerving die kan worden gebruikt voor een verscheidenheid aan “vragen.”Zorg ervoor dat u het beste argument voor waarom de gemeenschap partnerschap is belangrijk, evenals uw missie, doelstellingen, doelstellingen, strategieën en plannen voor evaluatie. Vergeet niet om specifieke informatie over de Gemeenschap toe te voegen uit de behoeftebeoordeling.

opzetten van effectieve kanalen voor interne communicatie 3, 9, 14, 21, 30

• zorgen voor een constante stroom van informatie door formele communicatiestrategieën aan te nemen die frequente, doelbewuste en productieve uitwisselingen tussen partners mogelijk maken.
• overweeg een bekwame communicator aan te stellen voor de rol van “relatiebeheerder” en deze persoon te belasten met het voortdurend informeren van de leden over wat het partnerschap, de comités, de subcomités en zelfs individuele leden doen om de missie en het strategisch plan vooruit te helpen.

onderwijs in de Gemeenschap 13, 23, 31, 32

• onderwijs en inspireren de gemeenschap door het houden van forums, het betrekken van lokale media, het ontwerpen van openbare diensten aankondigingen, het creëren van billboard campagnes, het opstellen van brieven aan de editor, de lancering van web-based en social media campagnes, of het houden van thuisgezondheidsfeesten, ouder vergaderingen, rondetafels, en conferenties. Het doel van publieke voorlichtingscampagnes is om bewustzijn te genereren, actie te motiveren, financiering aan te moedigen, en de gemeenschap gericht te houden op de kwestie bij de hand.
• vergeet niet de boodschappen af te stemmen op de gemeenschap, gegevens uit de behoeftebeoordeling op te nemen en woordvoerders te kiezen die resoneren met het beoogde publiek.

proces-en Resultaatevaluaties uitvoeren 23, 25, 33

• bepaal vooraf hoe de partnerschappen succes gaan definiëren en bedenk dat er vaak een lange vertraging is tussen het begin van de activiteiten van een partnerschap en het moment waarop er een meetbaar effect is op jongeren in de Gemeenschap (zoals een daling van het geboortecijfer van tieners). Belangrijke ijkpunten en voortgangspunten vast te stellen.
• ontwerp zowel proces-als resultaatevaluaties en bepaal de intervallen waarop elke evaluatie zal worden uitgevoerd. Procesevaluaties zullen bijvoorbeeld helpen bepalen hoeveel leden van de Gemeenschap aan elke activiteit hebben deelgenomen en of de activiteit werd uitgevoerd zoals oorspronkelijk gepland. Bij de evaluatie van de resultaten zal worden beoordeeld of het partnerschap heeft geleid tot verwachte veranderingen in de gemeenschap.

evaluatie van de communautaire Mobiliseringsinspanning afzonderlijk 4, 5, 23, 29, 34

• voer een evaluatie uit om de impact van de mobilisatie-inspanning te helpen bepalen-dat wil zeggen of het partnerschap succesvol was in het opbouwen van leiderschap, het verschuiven van normen in de Gemeenschap, het benutten van de buy-in van de Gemeenschap en het mobiliseren van financiële middelen. Evalueer het partnerschap door te kijken naar de kwaliteit van het strategisch plan, het niveau van de deelname van de leden, het totale aantal uitgevoerde acties, tevredenheid van de leden en het personeel, samenwerking van de leden en de leden agentschappen, de kennis van de leden van het probleem bij de hand, waargenomen eigendom en empowerment van de leden, partner mobilisatie en onderhoud, en het functioneren van het team.

geschreven door Barbara Huberman, RN, BSN, Med; Tom Klaus, PhD; en Laura Davis, MA.© Augustus 2014

financiering voor deze publicatie werd (gedeeltelijk) mogelijk gemaakt door een samenwerkingsovereenkomst (5U58DP002940-04) van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Elk deel van deze publicatie mag worden gekopieerd, gereproduceerd, gedistribueerd en aangepast, zonder toestemming van de auteurs of de uitgever, op voorwaarde dat de materialen niet worden gekopieerd, gedistribueerd of aangepast voor commercieel gewin en op voorwaarde dat de auteurs en advocaten voor de jeugd worden gecrediteerd als de bron op alle kopieën, reproducties, distributies en aanpassingen van het materiaal.Chervin, D. D., Philliber, S., Brindis, C., Chadwick, A. E., Revels, M. L., Kamin, S. L., Wike, R. S., Kramer, J. S., Bartelli, D., Schmidt, C. K., Peterson, S. A., Valderrama, L. T. (2005). Community capacity building in CDC ’s Community Coalition Partnership programma’ s voor de preventie van tienerzwangerschap. Journal of Adolescent Health 37 S11-S19.(Empirical Review)

Jolin, m, Schmitz, P. & Seldon, W. (2012), Needle-Moving Community Collaboratives; A Promising Approach to Addressing America ‘ s Biggest Challenges, New York: Bridgespan Group. (Model)

Butterfoss, F. D., Lachance, L., & Orians, C. E. (2006). Het Bouwen Van Bondgenoten Coalities: Waarom Vorming Telt. Health Promotion Practice, 7 (2), 23S-33S. (Guidance Document)

Zakocs, R. C., & Edwards, E. M. (2006). Wat verklaart de effectiviteit van de community coalition?: een overzicht van de literatuur. American journal of preventive medicine, 30 (4), 351.(Review)

Lasker, R. & Weiss, E. (2003).Verbreding van de participatie in het oplossen van maatschappelijke problemen: een multidisciplinair Model ter ondersteuning van samenwerkende praktijk en onderzoek. Journal of Urban Health, Bulletin of The New York Academy of Medicine, 80 (1), 14-47. (Model)

Foster-Fishman, P. G., Berkowitz, S. L., Lounsbury, D. W., Jacobson, S., & Allen, N. A. (2001). Opbouw van samenwerkingscapaciteit in communautaire coalities: een evaluatie-en integratief kader. American journal of community psychology, 29 (2), 241-261.(Review)

Florin, P., Mitchell, R., Stevenson, J. & Klein, I. (2000). Het voorspellen van tussentijdse resultaten uit preventiecoalities: een ontwikkelingsperspectief. Evaluatie & Programmaplanning 23(3), 341-346.(Review)

Butterfoss, F. D. (April 2009). Het evalueren van partnerschappen om chronische ziekten te voorkomen en te beheren. Preventie Van Chronische Ziekten, 6 (2): A64, 1-10.Verkregen uit http://www.cdc.gov/pcd/issues/2009/apr/08_0200.htm.(Empiric Review)

Raynor, J. (Maart 2011). Wat maakt een effectieve coalitie: Evidence-based indicatoren van succes. Los Angeles, CA: The California Endowment. (Guidance Document/Review)

Silberberg, M., Cook, J., Drescher, C., McCloskey, D. J., Weaver, S., & Ziegahn, L. (2011).Principes van betrokkenheid van de gemeenschap (2nded.). (NIH publicatie # 11-7782). Geraadpleegd op de website van het Agency for Toxic Substance and Disease Registry.: http://www.atsdr.cdc.gov/communityengagement/pdf/PCE_Report_508_FINAL.pdf.(Review)

Kegler, M. C., Williams, C. W., Cassell, C. M., Santelli, J., Kegler, S. R., Montgomery, S. B, & Hunt, S. C. (2005). Het mobiliseren van gemeenschappen voor tienerzwangerschapspreventie: associaties tussen coalitiekenmerken en waargenomen prestaties. Journal of Adolescent Health, 37, S31-S41.(Review)

Joffres, C., Langille, D., Rigby, J. & Langille, D. B. (2002). Factoren die verband houden met de mobilisatie van de Gemeenschap en de voortdurende betrokkenheid bij gemeenschapsgerichte inspanningen om het seksuele gedrag van adolescenten te verbeteren. Het Kwalitatieve Verslag, 7 (2), 1-17. Ontleend aan http://www.nova.edu/ssss/QR/QR7-2/joffres.html.(Review)

De Nationale Campagne ter voorkoming van tienerzwangerschap en ongeplande zwangerschap. (1999). Get Organized: een gids voor het voorkomen van tienerzwangerschap. Washington, DC: auteur. (Guidance Document)

Huxham, C. & Vangen S. (1996).Samenwerken: kernthema ‘ s in het beheer van relaties tussen publieke en non-profit organisaties. Internationaal tijdschrift voor management van de Publieke Sector, 9 (7), 5-17. (Review)

Guo, C. & Saxton, G. D. (2010). Voice in, voice out: constituerende participatie en non-profit belangenbehartiging. Beleidsforum Zonder Winstoogmerk, 1, Lid 1, Artikel 5.(Model)

Wijner M. & Ray K. (1994). Collaboration Handbook: creëren, ondersteunen en genieten van de reis. St. Paul, MN: Amherst H. Wilder Foundation. (Guidance Document)

Ramey, H. L. (2013). Organisatorische resultaten van de betrokkenheid van jongeren bij organisatorische besluitvorming: een synthese van kwalitatief onderzoek. Journal of Community Psychology, 41 (4), 488-504. (Review)

Schulman, S. (2006), Terms of Engagement: Aligning Youth, Adults, and Organizations Toward Social Change. Journal of Public Health Management Practices, Supplement, S26-S31.(Guidance Document)

Klindera, K. & Menderwald, J. (2001). Betrokkenheid van jongeren bij preventieprogramma ‘ s. Washington, DC: advocaten voor de jeugd. (Guidance Docunent)

Kania, J. & Kramer, M. (Winter, 2011). Collectieve impact.Stanford Social Innovation Review, 36-41.(Model)

Austin, J. E. (2000). De Collaboration Challenge; hoe non-profitorganisaties en bedrijven slagen door middel van Strategische Allianties. Boston: Harvard Business School. (Voorgesteld Model)

Roussos S. T. & Fawcett S. B. (2000). A Review of Collaborative Partnerships as a Strategy for Improving Community Health, Annual Review Public Health 21: 369-402 (Review)

Lovick Edwards, S. & Freedman Stern, R. (1998). Het opbouwen en in stand houden van gemeenschapspartnerschappen voor de preventie van tienerzwangerschappen: een werkdocument. Houston, TX: Cornerstone Consulting Group, Inc. Geraadpleegd op http://aspe.hhs.gov/hsp/teenp/teenpreg/teenpreg.htm (Guidance Document)

Centers for Disease Control and Prevention.(n. d.). Community mobilisation guide: een community-based inspanning om syfilis in de Verenigde Staten te elimineren. Geraadpleegd op 7 December 2010 van, http://www.cdc.gov/std/SEE/Community/CommunityGuide.pdf (Guidance Document)

Centers for Disease Control and Prevention (April 2008). Kleine (PSBA) GTO: 10 Steps to Promoting Science-Based Approaches (PSBA) to Teen Pregnancy Prevention using Getting To Outcomes (GTO), een samenvatting. Geraadpleegd op 31 maart 2013 van http://www.cdc.gov/TeenPregnancy/PDF/LittlePSBA-GTO.pdf.(Leidraad)

Inter-Agency Working Group. (December 2007). Community pathways to improved adolescent sexual and reproductive health: A conceptual framework and suggested outcome indicators. Washington, DC en New York, NY: Inter-Agency Working Group (IAWG) on the Role of Community Involvement in Adolescent Sexual and Reproductive Health.

Center for Prevention Research and Development (2006).Evidence-Based Practices voor effectieve Gemeenschapscoalities. Champaign, IL: Center for Prevention Research and Development, Institute of Government and Public Affairs, University of Illinois. (Guidance Document)

Laverack, G. & Labonte, R. (2000). Een planningskader voor gemeenschapsdoelstellingen inzake empowerment binnen gezondheidsbevordering. Gezondheid en Planning, 15 (3), 255-62.(Model)

Feinberg, M. E., Chilenski, S. M., Greenberg, M. T., Spoth, R. L., & Redmond, C. (2007). Community-en teamlidfactoren die de operationele fase van lokale preventieteams beïnvloeden: Het PROSPER project. Preventiewetenschap, 8 (3), 214-226.(Empiric Review)

Morh, J. & Spekman, R. (1994). Kenmerken van Partnership succes: Partnership attributen, communicatiegedrag, en conflictoplossing technieken. Tijdschrift Voor Strategisch Management, 15, 135-152. (Review)

Whitley, J. R. (2002). Een gids voor het organiseren van Community Forums. Boston, MA: Community Catalyst. Geraadpleegd http://www.communitycatalyst.org/doc_store/publications/a_guide_to_organizing_community_forums_jul02.pdf(Guidance Document)

Fox, S. (May 12, 2011). The social life of health information, 2011. Washington, DC: Pew Research Center ‘ s Internet and American Life Project. Retrieved from http://pewinternet.org/Reports/2011/Social‐Life‐of‐Health‐Info.aspx.(Review)

Greenberg, M. T., Feinberg, M. E., Meyer-Chilenski, S., Spoth, R. L., & Redmond, C. (2007). Gemeenschap en teamleden factoren die de vroege fase van het functioneren van de gemeenschap preventie teams beïnvloeden: het PROSPER project. The journal of primary prevention, 28 (6), 485-504.(Review)

Sulfian, M, Gunbaum, J. A., Akintobi, T. H., Dozier, A., Eder, M., Jones, S., Mullan, P., Weir, C. R., & White-Cooper, S., (2011). Programma evaluatie en het evalueren van de betrokkenheid van de Gemeenschap. In NIH Publicatie nr. 11-7782, Principles of community engagement (2nded), 151-160. Geraadpleegd op de website van het Agency for Toxic Substance and Disease Registry: http://www.atsdr.cdc.gov/communityengagement/pdf/PCE_Report_508_FINAL.pdf.(Review)