Frontiers for Young Minds

Frontiers for Young Minds

wprowadzenie

czy znasz kogoś, kto jest autystyczny? Ta osoba może być członkiem rodziny, przyjacielem, kimś w szkole, a nawet Tobą! Autyzm oznacza, że dana osoba może mieć trudności z interakcją lub komunikacją się z innymi ludźmi i że może doświadczać świata w inny sposób. Na przykład osoba autystyczna może mieć trudności z jazdą pociągiem, ponieważ hałas może wydawać się naprawdę głośny i przerażający, ale może być również zainteresowana nauką o zwierzętach i miłością do przytulania się ze swoim zwierzakiem. Każdy z autyzmem jest inny, tak jak każdy bez autyzmu.

niektórzy ludzie autystyczni czują się bardzo różni od wszystkich innych i mogą czuć, że muszą ukrywać swój autyzm lub próbować znaleźć sposoby radzenia sobie z rzeczami, które uważają za trudne. Nazywamy to „kamuflażem”, ponieważ jest trochę jak kameleon zmieniający wzory na skórze, aby dopasować się do otoczenia. Kameleon wciąż tam jest, ale stara się wyglądać jak wszystko wokół niego. Przykłady kamuflażu w autyzmie obejmują zmuszanie się do nawiązania kontaktu wzrokowego z innymi ludźmi, nawet jeśli nie chcesz, lub myślenie o liście pytań, aby zadać za każdym razem spotkać kogoś nowego, więc nie zabraknie rzeczy do powiedzenia .

każdy-z autyzmem lub bez-czasem kamufluje. Na przykład, jeśli czujesz się nieśmiały przed spotkaniem z kimś nowym, możesz udawać, że jesteś naprawdę odważny, nawet jeśli tego nie czujesz. Ale u niektórych osób autystycznych kamuflaż ma miejsce za każdym razem, gdy z kimś rozmawiają, a to wymaga dużego wysiłku .

dowiedz się więcej o kamuflażu

ludzie autystyczni mówili o kamuflażu przez jakiś czas , ale lekarze i naukowcy nadal nie wiedzą zbyt wiele na ten temat. Nikt nie wie, czy kamuflaż może pomóc ludziom, czy faktycznie powoduje więcej problemów u osób autystycznych. Naukowcy zaczęli uczyć się więcej o kamuflażu, pytając ludzi autystycznych o ich doświadczenia kamuflażu lub maskowania autyzmu .

osoby autystyczne zgłosiły, że kamuflują swój autyzm, ponieważ chcą się zaprzyjaźnić i nawiązać kontakty z ludźmi, a kamuflaż może być dla nich pomocny. Niektórzy ludzie mogą kamuflować swój autyzm, gdy są w szkole lub w pracy, aby ludzie nie traktowali ich inaczej i mogli skoncentrować się na tym, co mają do zrobienia. Niektórzy ludzie kamuflują autyzm, kiedy poznają nowych ludzi, aby mogli zrobić dobre wrażenie i być może stać się przyjaciółmi. Niektórzy ludzie przestaną się kamuflować, gdy poznają kogoś bardzo dobrze, jeśli sądzą, że dana osoba zaakceptuje go nawet wtedy, gdy będzie bardziej autystyczna.

kilka badań wykazało, że osoby autystyczne stosują kilka różnych strategii maskowania autyzmu. Można zobaczyć podsumowanie różnych rodzajów strategii na rysunku 1. Na przykład, niektórzy ludzie mogą ćwiczyć tworzenie przyjaznych twarzy w lustrze, ponieważ trudno im zrobić takie twarze naturalnie. Nazywamy to „odszkodowaniem”, ponieważ ci autystyczni ludzie rekompensują trudności, jakie mieli w porównaniu z osobami nie autystycznymi. Inną strategią jest” maskowanie”, w którym osoby autystyczne mogą ukryć to, co naprawdę czują, na przykład kopiując to, o czym mówi ktoś inny, jeśli nie wiedzą, co powiedzieć. Niektórzy ludzie autystyczni stosują również strategie, aby dopasować się do innych ludzi, aby nie byli zastraszani ani traktowani inaczej; nazywamy to ” asymilacją.”Na przykład ci ludzie mogą stać w pobliżu innych dzieci na placu zabaw, nie bawiąc się z nimi.

dlaczego ważne jest zrozumienie kamuflażu?

osoby autystyczne mają wiele różnych odczuć dotyczących kamuflażu. Dla niektórych osób kamuflaż jest pomocny, ponieważ pozwala im rozmawiać z ludźmi, chodzić do szkoły i znaleźć pracę bez traktowania ich inaczej z powodu autyzmu. Ale wiele innych osób autystycznych chciałoby być sobą i zawierać przyjaźnie, bez konieczności ukrywania autyzmu.

Kamuflaż wymaga wiele wysiłku. Ukrywanie części siebie i udawanie kogoś innego może być naprawdę męczące. Wiele osób autystycznych twierdzi, że jeśli spędzą cały dzień w szkole lub pracy, muszą wrócić do domu i usiąść samotnie na chwilę, aby wyzdrowieć. Jedna z kobiet w jednym z badań powiedziała: „To jest naprawdę wyczerpujące!” . Niektórzy ludzie autystyczni również czują, że są fałszywymi wersjami siebie samych i chcą być w stanie przestać kamuflować, aby ich przyjaciele mogli poznać ich „prawdziwych”.

badacze mogą mierzyć kamuflaż na różne sposoby. Jednym ze sposobów jest spojrzenie na różnicę między tym, jak ktoś się czuje, a jak się zachowuje. Jeśli ktoś czuje, że ma wiele zachowań autystycznych (takich jak znalezienie nieoczekiwanych zmian, z którymi trudno sobie poradzić), ale inni ludzie tego nie zauważają, może często maskować swój autyzm . Innym sposobem pomiaru kamuflażu jest pytanie ludzi, ile strategii kamuflażu używają, w kwestionariuszu zwanym kwestionariuszem kamuflażu cech autystycznych (CAT-Q).

ważne jest, aby naukowcy i lekarze zrozumieli więcej o tym, jak ludzie się kamuflują, ponieważ kamuflaż może pogorszyć samopoczucie. Na przykład niektóre badania wykazały, że ludzie, którzy kamuflują się bardziej, mają więcej problemów ze zdrowiem psychicznym, takich jak depresja lub lęk. Ważne jest, abyśmy dowiedzieli się więcej o tym, dlaczego zdarzają się te problemy ze zdrowiem psychicznym, abyśmy mogli pomóc ludziom poczuć się lepiej. Są sytuacje, w których kamuflaż może być pomocny (na przykład, w zespole szkolnym, gdzie osoba autystyczna musi siedzieć cicho), ale są też inne sytuacje, w których kamuflaż może utrudnić sprawę (na przykład na wizycie u lekarza, kiedy trzeba powiedzieć lekarzowi, co jest nie tak). Jeśli osoby autystyczne mogą wybrać, kiedy kamuflować swój autyzm, mogą być szczęśliwsi i czuć się bardziej jak siebie.

różnice płci w kamuflażu?

niektórzy autyści i niektórzy badacze uważają, że dziewczynki bardziej maskują autyzm niż chłopcy. Może to być spowodowane tym, że dziewczyny czują większą presję, aby dopasować się do innych ludzi, lub dlatego, że ludzie często nie zdają sobie sprawy, że dziewczyny mogą mieć autyzm. Jeśli dziewczęta częściej maskują autyzm, może to oznaczać, że lekarzom lub nauczycielom może być trudniej uświadomić sobie, kiedy dziewczyna ma trudności.

w ciągu ostatnich kilku lat przeprowadzono wiele badań nad różnicami płci w kamuflażu i nadal nie mamy dobrej odpowiedzi! Niektóre badania wykazały, że dziewczęta wykazują większą różnicę między autystycznymi uczuciami a zachowaniami, co może oznaczać, że kamuflują się bardziej niż chłopcy . Inne badania wykazały, że dziewczęta i kobiety zgłaszają stosowanie bardziej kamuflujących strategii niż chłopcy. Jednak inne badania wykazały, że chłopcy i mężczyźni również często kamuflują się, co oznacza, że lekarze i nauczyciele powinni mieć świadomość, że autystyczni chłopcy mogą również mieć trudności .

musimy zrobić więcej badań, aby w pełni zrozumieć, czy płeć odgrywa rolę w maskowaniu autyzmu. W tej chwili wiemy, że wszyscy autyści mogą kamuflować swój autyzm, dlatego ważne jest, abyśmy pytali wszystkich autystów o to, jak kamuflaż na nich wpływa.

podsumowanie

w tym artykule opisaliśmy, czym jest kamuflaż, aby pomóc naukowcom i lekarzom zrozumieć, czym jest kamuflaż dla osób autystycznych. Nasz artykuł sugeruje również, że chociaż kamuflaż może przynieść pewne korzyści, takie jak łatwiejsze nawiązywanie przyjaźni, może być również bardzo szkodliwy dla osób autystycznych. Jak wiele osób autystycznych powiedziało, ważne jest, aby uczynić resztę świata bardziej przyjaznym miejscem dla osób autystycznych, aby mogli być sobą i nadal być akceptowani. Gdy to się stanie, nie będzie potrzeby, aby osoba autystyczna kamuflażu, chyba że on lub ona chce.

teraz, gdy wiemy więcej o kamuflażu, chcemy dowiedzieć się więcej o tym, jak różne osoby kamuflują się. W szczególności, czy istnieją różnice w sposobie, w jaki chłopcy i dziewczęta stosują techniki kamuflażu? Czy te różnice w sposobie używania kamuflażu przez płcie mogą wpływać na to, czy ich autyzm jest diagnozowany przez lekarza? Jest jeszcze wiele badań do zrobienia!

Słowniczek

Autyzm: stan, w którym osoba przetwarza świat i rozumie innych inaczej niż większość ludzi. Ludzie rodzą się z autyzmem i to wpływa na sposób, w jaki dorastają. Niektórzy ludzie autystyczni mogą mieć trudności z komunikacją lub interakcją z innymi i mogą czuć się przytłoczeni w hałaśliwych, jasnych lub zajętych sytuacjach.

: Znalezienie sposobów na ukrycie autyzmu lub uczynienie go mniej widocznym dla innych ludzi, nawet jeśli osoba autystyczna nie jest tego świadoma.

maskowanie: ukrywanie aspektów siebie lub udawanie kogoś innego. Na przykład osoba może maskować swój autyzm, udając, że dołącza do gry, nawet jeśli nie rozumie zasad.

odszkodowanie: znalezienie sposobów na obejście trudności związanych z autyzmem. Na przykład osoba autystyczna może zrekompensować brak wiedzy, którą mimikę zrobić, kopiując mimikę postaci w serialu telewizyjnym.

asymilacja: dopasowanie się do innych ludzi. Osoba autystyczna może próbować asymilować się, zawsze siedząc obok tej samej osoby w klasie.

konflikt interesów

autorzy oświadczają, że badania zostały przeprowadzone przy braku jakichkolwiek relacji handlowych lub finansowych, które mogłyby być interpretowane jako potencjalny konflikt interesów.

oryginalny artykuł źródłowy

Hull, L., Petrides, K. V., Allison, C., Smith, P., Baron-Cohen, S., Lai, M.-C., et al. 2017. „Putting on my best normal”: kamuflaż społeczny u osób dorosłych ze spektrum autyzmu. J. Autyzm Dev. Disord. 47:2519–34. doi: 10.1007 / s10803-017-3166-5

Hull, L., Mandy, W., Lai, M., Baron-Cohen, S., Allison, C., Smith, P., et al. 2018. Opracowanie i Walidacja kwestionariusza kamuflujących cech autystycznych (CAT-Q). J. Autyzm Dev. Disord. 49:819–33. doi: 10.1007 / s10803-018-3792-6

Lai, M.-C., Lombardo, M. V., Ruigrok, A. N. V., Chakrabarti, B., Auyeung, B., Szatmari, P., et al., MRC aims Consortium. 2017. Kwantyfikacja i badanie kamuflażu u mężczyzn i kobiet z autyzmem. Autyzm 21:690–702. doi: 10.1177/1362361316671012

Cage, E., and Troxell-Whitman, Z. 2019. Zrozumienie przyczyn, kontekstów i kosztów kamuflażu dla dorosłych autystycznych. J. Autyzm Dev. Disord. 49:1899–911. doi: 10.1007 / s10803-018-03878-x

Bargiela, S., Steward, R., and Mandy, W. 2016. The experiences of late-diagnosed women with autyzm spectrum conditions: an investigation of the female autyzm phenotype. J. Autyzm Dev. Disord. 46:3281–94. doi: 10.1007 / s10803-016-2872-8

Hull, L., Petrides, K. V., Allison, C., Smith, P., Baron-Cohen, S., Lai, M.-C., et al. (2017). „Putting on my best normal” : social camouflaging in adults with autyzm spectrum conditions. J. Autyzm Dev. Disord. 47:2519–34. doi: 10.1007 / s10803-017-3166-5