Blog

Blog

w tym artykule zagłębiamy się w temat uwagi i koncentracji. Jest to część druga z serii czterech części obejmujących aspekty psychologii sportu, które mają wpływ i mogą poprawić wyniki sportowe. Nawet jeśli nie jesteś sportowcem, mamy nadzieję, że te artykuły pomogą Ci znaleźć sposoby na poprawę swoich wyników w codziennym życiu.

Uwaga & koncentracja

sportowcy są narażeni na nieskończoną liczbę zmiennych (bodźców) podczas zawodów. Niezwykle ważne jest, aby sportowcy mogli skupić się tylko na bodźcach, które są ważne w danym momencie, aby osiągnąć swój cel.

bodźce te są nieuchronnie trudne do opanowania, ponieważ mogą pochodzić zarówno od samego sportowca (bodźce wewnętrzne), jak i od środowiska sportowca i innych ludzi (bodźce zewnętrzne).

przykłady

bodźce wewnętrzne:

myśli i emocje sportowców;

• przewidywanie ruchów innych graczy

• martwiąc się, że Twoja gra nie pójdzie zgodnie z planem

• obawiając się utraty

bodźce zewnętrzne:

• pogoda & powierzchnia gry

• drwiny ze strony konkurentów

• hałas z tłumu

w tym kontekście definicja uwagi polega na tym, aby móc wybrać odpowiednie bodźce, ignorując jednocześnie rozpraszanie uwagi. Koncentracja może być zdefiniowana jako „skupienie uwagi” i odnosi się do tego, kiedy umysł jest skupiony na konkretnym bodźcu. Selektywna uwaga lub zwężenie uwagi skupia się na poszczególnych bodźcach, a jest to umiejętność, którą można trenować i doskonalić.

„Kontrola uwagi i koncentracji musi być jednym z celów do rozważenia w każdym programie treningowym psychologicznym i zdolnością, która musi być udoskonalona zarówno przez sportowców, jak i trenerów” – Dosil 2004

w badaniach stwierdzono, że im bardziej doświadczony sportowiec, tym lepsza ich selektywna Uwaga. Wynika to częściowo z ich wyszkolenia w tej dziedzinie, posiadania większego doświadczenia, a także większych umiejętności technicznych. Im bardziej automatyczne staje się zadanie fizyczne, tym łatwiej będzie sportowcowi skupić się na innych bodźcach.

trening uwagi i koncentracji

trenerzy i trenerzy stają się coraz bardziej świadomi, że muszą korzystać z narzędzi pochodzących z psychologii sportu, aby zwiększyć selektywną uwagę i koncentrację swojego sportowca. Trening tych cech pomoże poprawić wyniki sportowe, ale także zmniejszyć niepokój i wątpliwości odczuwane, gdy sportowiec traci poczucie kontroli. Ostatecznie to, co jest praktykowane w treningu, zostanie przeniesione na konkurencję.

jak wcześniej wspomniano, badania pokazują, że doświadczeni sportowcy mają lepsze umiejętności uwagi i koncentracji. Jest bardzo możliwe, aby dowiedzieć się, jak poprawić swoje zdolności uwagi i koncentracji w czasie. Podobnie jak w przypadku technik dla wszystkich tematów psychologii, musisz być otwarty na Próbowanie Nowych Rzeczy, a także na trzymanie się procesu.

teorie sugerują, że styl skupienia uwagi sportowca, sposób, w jaki postrzegają i radzą sobie z bodźcem w sytuacji, różni się w zależności od osoby. Dlatego ważne jest, aby trener i sportowiec rozumieli, jakie rodzaje bodźców mają tendencję do rozpraszania uwagi i na których mogą się skupić.

jeśli trener zda sobie sprawę, że ma sportowca, który szczególnie trudno jest utrzymać koncentrację lub nie może utrzymać swojej uwagi na bardzo długo, ważne jest, aby dotrzeć do sedna, dlaczego tak jest. Poznanie przyczyny znacznie pomoże w podjęciu decyzji, jak trenować, aby poprawić te aspekty. Przykładem jest to, że sportowiec nie trenował wcześniej w środowisku, w którym ich uwaga była wymagana przez długi czas i monitorowana – wykazywałoby to brak nawyku, a zatem ważne byłoby, aby przyzwyczaić ich do zwracania uwagi podczas całej sesji treningowej.

poniżej omówimy kilka narzędzi, które są używane w sporcie w celu poprawy umiejętności koncentracji i uwagi sportowca.

Zestaw Narzędzi Technique

zatrzymywanie myśli i centrowanie myśli:

istnieją dwie techniki, których sportowcy muszą być świadomi, aby skupić się na torze; „zatrzymywanie myśli” -generowanie pozytywnych myśli, aby zatrzymać negatywne myśli przejmujące, a także „centrowanie myśli” – przesuwanie uwagi, aby odłożyć negatywne myśli. Sportowiec musi być w stanie zidentyfikować swoje dysfunkcyjne negatywne myśli i uczucia, rozważając dwie rzeczy: „czy warto myśleć w ten sposób? czy te myśli pomogą mi osiągnąć mój cel?’. Kiedy odpowiedź brzmi nie, myśli muszą się zatrzymać i skoncentrować.

myślenie „nie trenowałem dobrze, jestem obolały, wszyscy pracowali ciężej, więc będzie lepiej „vs”jestem gotowy, czuję spokój, trenowałem dobrze i jestem pewien, że zrobię, co w mojej mocy”.

techniki stosowane przez sportowców do zatrzymywania myśli i centrowania myśli:

• pozytywne afirmacje: stwórz pisemną listę pozytywnych myśli, które dodadzą ci energii i poprawią nastrój. Przeczytanie tej listy może następnie stać się częścią rutyny sportowca, a w razie potrzeby te afirmacje można przywołać mentalnie, aby zastąpić negatywne myśli

• techniki oddychania: oddychanie od dawna kojarzy się ze uspokojeniem umysłu. Powszechną techniką jest głęboki wdech i powolny wydech, wyobrażając sobie, że wydech usuwa negatywność

• skupianie się na własnym środku ciężkości: aby uniknąć myślenia o bodźcach zewnętrznych, które powodują rozproszenie

• skoncentrowanie uwagi na odpowiednim sygnale zewnętrznym: zapewnia silne skupienie i daje umysłowi bodziec, który służy jako odwrócenie uwagi od negatywnych myśli sportowców. Przykładem w podnoszeniu ciężarów byłoby: skupianie wzroku tylko na drążku, gdy idziesz w jego kierunku, dokręcanie opasek na nadgarstki lub kredowanie rąk

inne techniki poprawy koncentracji i uwagi:

• Symulacja praktyczna: chodzi o to, aby symulować zmienne konkurencji podczas sesji treningowych w jak największym stopniu. Im bardziej podobne warunki, tym lepiej, jak sportowiec nauczy się radzić sobie z bodźcami zewnętrznymi i ignorować je. Przykładem tego może być nakłonienie kolegów z drużyny do działania jako zawodnicy opozycji lub odtwarzanie nagrań hałasu tłumu podczas treningu

• korzystanie ze słów kluczowych: trener i sportowiec może wymyślić słowne wskazówki, które zaspokajają indywidualne preferencje sportowców. Można je wykorzystać do wzmocnienia uwagi, motywacji i pewności siebie. Często można usłyszeć trenerów podnoszenia ciężarów na zawodach wysokiego poziomu, krzycząc pewne wskazówki do swoich sportowców podczas podnoszenia

• kontrola wzrokowa: wymaga to sportowca, aby wybrać fizyczną lokalizację skupić się na, który nie stanowią żadnych bodźców, które upośledzają ich wydajność. Przykładem może być skupienie się na ścianie na wysokości oczu podczas podnoszenia podczas zawodów, ponieważ wiesz, że nic nie dostanie się do linii oczu i rozprasza cię

• mastering techniki: jak wcześniej wspomniano, im bardziej sportowiec opanuje swoje umiejętności fizyczne, tym bardziej będzie w stanie zwrócić uwagę na inne bodźce. Następnie mogą skupić się bardziej na tym, czego wymaga scenariusz, niż na tym, jak wykonać niezbędne ruchy

• skupienie się na teraźniejszości: możliwość pozostania w chwili ma kluczowe znaczenie dla wyników sportowych. Skupienie się na przeszłości może być bardzo rozpraszające, na przykład patrząc wstecz na coś, co właśnie wydarzyło się w grze (brak bramki), zamiast tego, gdzie iść teraz (następny strzał na bramkę)

• próbki audiowizualne: oglądanie filmów z zawodów może pozwolić sportowcowi zobaczyć, jakie elementy uważają za rozpraszające. Gdy sportowiec i trener są świadomi tych mogą pracować, aby ponownie skupić się na innych bodźcach

Wrapping up:

psychologowie sportowi zapewniają sportowcom i trenerom narzędzia, których potrzebują w sytuacjach wysokiego ciśnienia i wysokiej wydajności. Uwaga i koncentracja są kluczem do pozostawania w chwili i stawiania czoła trudnym scenariuszom. Sport zapewnia niezwykle dynamiczne wydarzenia, w których wiele bodźców jest rzucanych w ciebie w szybko zmieniającym się tempie. Możliwość skupienia się tylko na tym, co jest kluczowe dla Twoich celów, jest niezwykle ważna, jeśli chcesz je osiągnąć, czy to w sporcie, czy w życiu.

– Siła Zespołu Canterbury

Baden, D. A., Warwick-Evans, L., & Lakomy, J. (2004). Jestem prawie na miejscu? The effect of expected running distances on perceived exercision and attentional focus, journal of Sport and Exercise Psychology, 26, 215-231.

Boutcher, S. H. (1992). Uwaga i wyniki sportowe: zintegrowane podejście. In T. Horn (ed.) Postępy psychologii sportu. Champaign: Human Kinetics, S. 251-265.

(2002) Attentional processes and sports performance. W T. Horn (red.) postępy psychologii sportu. Champaign: Kinetyka Człowieka.

Dosil, J. (2004). Psicologia de la Actividad Fiscia y del Deporte. Madryt: McGraw-Hill.

Easterbrook, J. A. (1959). Wpływ emocji na wykorzystanie sygnału i organizację zachowania. Przegląd Psychologiczny, 66, 183-201.

Gladwell, M. (1999). Fizyczny geniusz. The New Yorker, 75, 57-65.

Hannin, Y. L. (1980). Badanie lęku w sporcie. W W. F. Straub (ed.), Psychologia sportu: analiza zachowań sportowców (S. 236-249). New York: Movement publications.

Hatzigeorgiadis, A., Biddle, S. (1999). Wpływ orientacji na cel i postrzeganej kompetencji na zakłócenia poznawcze podczas występów w tenisa i snookera. Journal of Sport Behaviour, 22, 479-501.

James, W. (1980). The principles of psychology (Vol. 1) Nowy Jork: Henry Holt and company.

Landers, D. et al. (1994). Wpływ nauki na wzorce elektroencefalograficzne u początkujących łuczników. International Journal of Sport Psychology,nr 22 (3), s. 56-70.

Masters, K. S., & Ogles, B. M. (1998). Relacje strategii poznawczych z urazem, motywacją i wydajnością wśród maratończyków: wyniki dwóch badań. Journal of applied Sport Psychology, 10, 281-296