tworzenie arcydzieł muzyki w tle, z Mike Reed

tworzenie arcydzieł muzyki w tle, z Mike Reed

są artyści muzyczni, których nie zobaczysz na scenie i których nazwiska nie zawsze znajdziesz wydrukowane na odwrocie ulubionego 12-calowego winylu. Tworzą muzykę, która nie jest po prostu samodzielna; zamiast tego łączy się z inną formą sztuki – tak płynnie, że nie zawsze ją zauważasz.

mówimy o ludziach, którzy tworzą muzykę dla rozrywki, którą konsumujemy na co dzień: może to być podnosząca włosy muzyka do hollywoodzkiego thrillera, melodia do reklamy chipsów ziemniaczanych lub muzyka w tle do siedmiosezonowego serialu telewizyjnego. Może to być nawet pejzaż dźwiękowy na wystawę muzealną. Mówimy o muzyce w tle.

Musical U miał okazję porozmawiać z perkusistą-kompozytorem Mike ’ em Reedem, który w swojej eklektycznej pracy kompozytorskiej nosi kapelusze pisarza, producenta, aranżera i multiinstrumentalisty, aby stworzyć różnorodny materiał obejmujący gatunki muzyczne od muzyki klasycznej po synthpop. Jego kompozycje są dobrze wykorzystywane we wszystkim, od minutowych reklam po przebojowe filmy-wśród nich są Legenda Tarzana, Kubańska furia i najlepszy Egzotyczny Hotel Marigold.

tutaj dzieli się swoimi technikami kompozytorskimi, omawia, jak wygląda zwykły dzień w pracy i porównuje aspekty samotności i współpracy w swojej pracy.

wychowałem się w zespole Armii Zbawienia, grając na kornecie od 5 lub 6 roku życia. Potem przeszedlem na trąbke i zaczalem grac w Devon County Youth Orchestra. W międzyczasie, miałem trochę teorii muzyki i lekcje gry na fortepianie, a następnie poszedłem na lekcje gry na perkusji w szkole jako nastolatek. W tym samym czasie eksperymentowałem z pisaniem programów do sterowania klawiaturą Casio z mojego komputera ZX Spectrum (było to w późnych latach 80-tych i wczesnych 90-tych), a także nagrywaniem piosenek z radia, aby spróbować je wypracować ze słuchu.

perkusja zawsze wydawała się fajniejsza od trąbki! Miałem kilka lekcji gry na perkusji w szkole, a następnie poszedłem na studia z legendarnym nauczycielem gry na perkusji Bobem Armstrongiem po ukończeniu uniwersytetu. Bob niestety zmarł na początku tego roku, ale był jednym z najbardziej inspirujących ludzi, jakich kiedykolwiek spotkałem-muzycznie i osobiście.

nie mogę udawać, że byłem najbardziej utytułowanym perkusistą w historii, ale miałem szczęście nagrać kilka płyt z The Prodigy wśród kilku innych wielkich nazwisk i zagrać na wielu ścieżkach dźwiękowych do filmów dla kompozytora Michaela Price ’ a (który jest teraz bardzo znany ze swojej pracy nad Sherlockiem). Wciąż gram dla różnych projektów, ale dni perkusisty sesyjnego już za mną.

W miarę postępu, zacząłem cieszyć się tym bardziej niż bębnieniem na muzyce innych ludzi i zacząłem szukać okazji, aby zrobić więcej.

niestety, z ogłoszeniami jest zazwyczaj wiele innych kompozytorów, więc często nie” wygrywasz ” pracy.

muzyka z biblioteki, choć nie tak lukratywna jak duża reklama, jest w miarę stabilna i mniej nękana różnymi kreatywnymi typami w łańcuchu reklamowym, wysyłając opinie, takie jak „musi brzmieć bardziej zielono” lub „czy możesz sprawić, że będzie brzmiała miękko i twardo jednocześnie?”.

zacząłem pisać wspólnie z kilkoma innymi przyjaciółmi kompozytorami, którzy już tworzyli muzykę biblioteczną i stopniowo znalazłem się stamtąd.

metodą prób i błędów! Bardzo lubię dźwięki, które pojawiają się, gdy ktoś, kto jest muzykiem, bierze nowy instrument i podchodzi do niego w niewprawny sposób – nie, aby zawsze działał! Gram na gitarze i basie z dużą ilością edycji, a moje Klasyczne tło oznacza, że mam przynajmniej pojęcie o tym, jak działa orkiestracja, więc pomaga to w programowaniu sekcji smyczkowych i tym podobnych.

miałem wielkie szczęście na Uniwersytecie, że Sebastian Forbes był moim profesorem orkiestracji i kompozycji-żałuję, że nie wykorzystałem jego geniuszu, gdy tam byłem. Wiele się też nauczyłem grając na cudzej muzyce – zarówno jako perkusista na studiach przy projektach innych studentów,jak i Później zawodowo.

Ogólnie rzecz biorąc, myślę, że najwięcej nauczyłem się po prostu słuchając-pochłaniając jak najwięcej muzyki w jak największej liczbie różnych stylów. Mój proces uczenia się z produkcją był podobny. Wielu moich znajomych z uczelni skończyło jako inżynierowie nagrań i wiele się od nich nauczyłem o produkcji, miksowaniu i sprzęcie. Dużo słucham i eksperymentuję-często zawodzę, ale zawsze w końcu do tego dochodzę!

zasadniczo większość mojej pracy to pisanie i produkcja muzyki do krótkiego tekstu-może to być wszystko, od masywnych bombastycznych orkiestrowych Epik po maleńkie ewoluujące syntezatorowe pejzaże dźwiękowe.

piszę, produkuję i miksuję, aby dostarczyć je do biblioteki muzycznej.

biblioteka muzyczna to bank wstępnie napisanej muzyki, która jest gotowa do wykorzystania w produkcjach-programach telewizyjnych, reklamach, filmach i tak dalej. Jeśli filmowiec chce, na przykład, napięty utwór kwartetu smyczkowego, może przeszukać katalogi bibliotek i, miejmy nadzieję, znaleźć kilka opcji. Następnie płacą firmie opłatę za korzystanie z toru.

Ogólnie rzecz biorąc, mam kilka briefów w różnych stylach od firm muzycznych w bibliotece w jednym czasie. Chyba, że pracuję nad czymś w napiętym terminie, zazwyczaj po prostu widzę, jak się czuję rano po szkolnym biegu i zaczynam wymyślać pomysły na te majtki, które mi się podobają.

zazwyczaj wymyślam więcej pomysłów niż potrzebuję na projekt, a następnie ograniczam je do moich ulubionych. Często zostawiam rzeczy i wracam do nich, by nabrać dystansu. Następnie jest to proces „wypracowania” pomysłów – ich wypracowywania, pracy nad dźwiękami, a w końcu miksowania.

często są poprawki do zrobienia na utworach, które przesłałem, a czasami sam wymyślam pomysły na briefy lub składam kilka utworów, aby zgłosić się do firmy. Ja również ghostwrite dużo dla innych (bardziej znanych!) kompozytorów w telewizji i filmie, a to jest na ogół bardziej oparte na terminach i zajmuje pierwszeństwo w wielu dniach.

to walka, szczerze mówiąc. Nie jestem dobry w spotkaniach lub utrzymywaniu kontaktów, ale wydaje mi się, że udało mi się do tej pory! Mam księgowego i ustawił mi system kont internetowych, co oznacza, że nie muszę już dużo myśleć o tej stronie rzeczy. Wszystko, co związane z biznesem, staram się trzymać określonych bloków czasu, a nie bitów i bobów, gdy próbuję być kreatywny.

sam robię 90% rzeczy, chociaż uwielbiam sprowadzać innych muzyków, gdy budżet na to pozwala. Najczęstszą rzeczą jest sprowadzanie różnych wokalistów do projektów, ale czasami gitarzyści i inni muzycy też, gdy coś, czego nie mogę grać wystarczająco dobrze, wymaga zrobienia. Oczywiście, świetnie jest, gdy budżety mogą rozciągnąć się do pełnej prawdziwej orkiestry, ale tych jest niewiele!

myślę, że to pomaga z moim „głosem”. Lubię rytm i dużo wolę pisać rytmiczne rzeczy od długich lirycznych melodii, więc miło jest, że się to spotyka!

perkusja i rytm są obce dla wielu kompozytorów, i nie jest nieznany dla niektórych outsourcing ich programowanie perkusji i pisanie perkusji, ale lubię budować w górę z rytmu, co mam nadzieję, że oznacza, że mam przynajmniej potencjał dla innego dźwięku.

Kontakty i przyjaciele są dużą częścią tego biznesu, więc rozwijaj i pielęgnuj je w jak największym stopniu. Co jednak najważniejsze-słuchaj, eksperymentuj, zawiedź, spróbuj ponownie, ucz się od wszystkich i wszystkiego, i nie przestawaj uczyć się lub być ciekawym muzyki (lub życia w ogóle)!

Mike Reed to eklektyczny i płodny kompozytor, perkusista i producent. Z siedzibą w wiejskim Devon w Wielkiej Brytanii, jego prace można usłyszeć w niezliczonych programach telewizyjnych, filmach i reklamach na całym świecie, w tym filmach takich jak Best Exotic Marigold Hotel, Cuban Fury, The Legend of Tarzan, głównych serialach telewizyjnych w Wielkiej Brytanii i USA, a także utworach zespołów tak różnych, jak The Prodigy i David Gray.