Indian Navy Marine Commandos (MARCOS)

Indian Navy Marine Commandos (MARCOS)

Elite & Special Forces Main Page

Indian Elite & Special Forces Main Page

ten artykuł ma następującą strukturę:

• Część 01: Wprowadzenie do Indian Navy Marine Commandos.
• Część 02: hierarchia indyjskiej marynarki wojennej SOF.
• Część 03: Organizacja MARCOS.
• Część 04: wybór i szkolenie.
• Część 05: Placówki Szkoleniowe.
• Część 06: Różne.

„nieliczni, nieustraszeni”

Ten artykuł dotyczy jednostki Sił Specjalnych indyjskiej marynarki wojennej (SF) znanej jako komandosi Marines lub MARCOS, jak to jest powszechnie nazywane. Są podobno znani jako Dadiwala Fauj przez terrorystów z powodu ich brodatego Przebrania.

„Indyjska Marynarka wojenna jest świadoma strategicznego i operacyjnego potencjału operacji SF. Okręty indyjskiej marynarki wojennej mają znaczne możliwości prowadzenia operacji SF w dziedzinie morskiej, a także na lądzie i w powietrzu. Mogą one działać niezależnie i wspólnie z armią i siłami powietrznymi SF, w tym przeciwko podmiotom niepaństwowym. Rozwój możliwości MARCO pozostanie obszarem ciągłym dla Marynarki Wojennej.”(MOD (Navy), 2015, s. 141).

od tych, którzy ubiegają się o MARCOS, około 50 na 100 wolontariuszy zostanie odrzuconych / Nie w ciągu pierwszych kilku tygodni, a pod koniec dwóch/trzech lat szkolenia około 2 na 100 wolontariuszy zostanie pozostawionych do ukończenia jako w pełni wykwalifikowani MARCOS (całkowity wskaźnik ścierania 98%).

od obozu szkoleniowego do w pełni wykwalifikowanego, kandydat może odbyć od trzech do czterech lat szkolenia, w zależności od specjalizacji.

część szkolenia MARCOS jest wzorowana na programie szkoleniowym US Navy SEALs, zarówno US Navy SEALs, jak i British SAS pomogły w rozwoju programu szkoleniowego MARCOS. Mówi się również, że członek MARCOS, uczestniczący w programie wymiany w USA, z łatwością ukończył kurs US Navy SEAL (Saksena, 2015; Devnath, 2016).

personel MAROCS może być również oddelegowany do innych jednostek: „niektórzy pracownicy MARCOS są również dołączeni do jednostek sił specjalnych armii prowadzących operacje antyterrorystyczne.”(Chandramohan, 2013, s. 3).

odpowiednikiem indyjskiej armii jest Para (SF), wraz z para (Powietrznodesantowym) w pułku spadochronowym i Garud Commando Force Indyjskich Sił Powietrznych.

Ten artykuł dostarczy czytelnikowi zarys SF indyjskiej marynarki wojennej, podając krótką historię oraz ich rolę i cel. Następnie przedstawi zarys hierarchii i organizacji indyjskiej marynarki wojennej SF, zanim przejdziemy do opisu procesu selekcji i szkolenia. Na koniec artykuł omówi niektóre z instytucji szkoleniowych, które prowadzą szkolenia dla kandydatów do indyjskiej marynarki wojennej SF, zanim podadzą przydatne linki, publikacje i odniesienia.

1.1 Krótka historia MARCOS

badając ten artykuł, źródła internetowe i książkowe podają szereg różnych dat i ewolucji MARCOS, a ponieważ MARCOS jest częścią indyjskiej marynarki wojennej, Indyjska Marynarka wojenna jest autorytetem w zakresie dat i ewolucji.

na przykład, wiele źródeł sugeruje, że MARCOS został utworzony w 1985 lub 1989 jako Indian Marine Special Forces, a nawet w 1987 jako Marine Commando Force. Jednak Indyjska Marynarka Wojenna (2017a) stwierdza: „indyjskie Morskie Siły Specjalne (Imsf) zostały podniesione w 1987 i współorganizowane z INS Abhimanyu. Akronim został zmieniony na Marine Commandos Force (MCF), aby nadać element indywidualności. Imię MARCOS zostaje później wybite.”

wiele stron internetowych poinformuje czytelnika, że MAROCOWIE zmienili nazwę z MCF, jednak nadal są oficjalnie MCF, ale ogólnie znani tylko jako MARCOS lub Marine Commandos.

po wojnie indyjsko-pakistańskiej (1971) podjęto decyzję o utworzeniu specjalnej jednostki do prowadzenia działań wojennych na morzu &. Założona w 1983 roku, 340th Army Independent Brigade, znajdująca się w Thiruvanadapuram, została przeszkolona do operacji morskich (Bennett, 2004), a w operacji Pawan (patrz poniżej), współpracowała z IMSF, która miała zapewnić imprezę zwiadowczą na plaży. Indyjska Marynarka Wojenna przeprowadziła różne ćwiczenia, aby zademonstrować możliwości IMSFs, w szczególności ćwiczenia w Andamanie Nikobarze (1984) i Goa (1986).

potrzeba komandosów morskich została po raz pierwszy zaakceptowana w 1985 r.do obrony przybrzeżnych aktywów w Bombay High przed potajemnymi atakami (Hiranandani, 2013). Zadaniem komandosów była eksmisja terrorystów, którzy przejęli już platformę wydobycia ropy naftowej. W konsekwencji Indyjska Marynarka Wojenna utworzyła imsf i dla śmigłowców „commando version”do szybkiego przelotu tych komandosów z Bombaju do Bombaju.

ogólny zarys najważniejszych wydarzeń obejmuje (Hiranandani, 2013):

• w 1986 roku Indyjska Marynarka Wojenna rozpoczęła planowanie specjalnych sił morskich, które mogłyby prowadzić rozpoznanie, naloty i operacje antyterrorystyczne w środowisku morskim. Początkowo były one szkolone przez inne indyjskie jednostki SOF, ale później przez personel US Navy SEALs i brytyjskiego SAS.
• w 1987 roku Indyjska Marynarka Wojenna oficjalnie ustanowiła IMSF, początkowo liczącego 38 oficerów i 373 marynarzy.
• przemianowany na Marine Commando Force (MCF) w 1989 roku, INS Abhimanyu (sekcja 4.1) stał się kwaterą główną dla operacji rydwanów i komandosów morskich.
• w 1989 roku MARCOS wykonał pierwszy Wodnosamolot z Goa; obecnie MARCOS jest jedyną jednostką z taką zdolnością.
• aby zaszczepić młodą krew, w 1995 r.wprowadzono dobrowolną kategorię komandosów, określaną jako ” MARCO (ogólne obowiązki)”, w uzupełnieniu do istniejącej kategorii MARCO (zaawansowane), którzy służyli przez 3 do 5 lat.
• w 1999 roku, po zaobserwowaniu skuteczności MCF w operacji Vijay podczas wojny w Kargil, podniesiono dodatkową kompanię liczącą 29 oficerów i 246 marynarzy.
• w 2002 roku personel MARCOS uzyskał zdolność bojową swobodnego spadania po pomyślnym ukończeniu szkolenia w Australii przez 2 oficerów i 2 marynarzy.
• w 2016 roku MARCOS East zostaje oddany do użytku jako INS Karna, stając się pierwszą niezależną bazą MAROCS.

przykłady operacji, w których brał udział MARCOS (Hiranandani, 2013):

• operacja Pawan (1987): Towarzyszył Indyjskim siłom pokojowym (IPKF) na Sri Lankę, aby zająć się secesjonistycznymi elementami morskimi LTTE (wyzwolenie Tamilskich Tygrysów Eelan), które działały w płytkich lagunach wokół Jaffny. Operacja obejmowała misję wysadzenia nabrzeża Jaffna, na którym MARCOS płynął 12 km Do Celu, z ładunkiem bojowym na holu. Następnie wślizgnęli się bez wykrycia i wysadzili Port ładunkami wybuchowymi. Natychmiast zostali ostrzelani przez LTTE. Komandosi odpowiedzieli ogniem i zdołali powrócić na okręt bez strat.
• operacja Kaktus (1988): udaremniła próbę zamachu stanu na Malediwach. Przechwycili łódź z 46 najemnikami i ich zakładnikami, którzy uciekli po nieudanej próbie zamachu stanu.
• operacja Tasha (1991): dwa Prahary zostały rozmieszczone u południowych wybrzeży Tamil Nadu, aby zapobiec infiltracji LTTE oraz przemytowi broni i amunicji.
• operacja Zabardust (1992): MV Ahat, statek LTTE przemycający broń i amunicję, został przechwycony w pobliżu Madrasu przez personel Marcosa. Weszli na pokład statku i schwytali wszystkich najemników, zanim LTTE zatopił statek.
• operacja ONZ w Somalii (1993): cztery zespoły MARCOS zostały rozmieszczone w pobliżu Mogadiszu w celu wsparcia Indyjskiego kontyngentu w Somalii. Zespół zapewniał wsparcie morskich operacji specjalnych dla Naval Task Force.
• operacja Rakshak (1995): dwa do czterech zespołów MARCOS są rozmieszczone przez cały rok w Jammu & Kaszmirze, nad jeziorem Wular. To jezioro o powierzchni 250 km2, otoczone górami, było swobodnie wykorzystywane przez bojowników, aby dotrzeć do Srinagar, oszczędzając im podróży 100 km przez góry. W 1995 roku nad jeziorem stacjonował zespół Marcosa i w ciągu kilku tygodni działalność bojowa na jeziorze ustała. W kolejnych latach, oprócz spełnienia wymogu odstraszania bojowników od korzystania z jeziora Wular, MARCOS rozpoczął działania na lądzie, a Prahars zabił kilku bojowników i odzyskał dużą ilość broni i sprzętu.
• wojna Kargil (1999): zadanie podejmowania tajnych operacji za liniami wroga i wspomagania operacji armii indyjskiej.
• operacja Black Tornado (2008): przeprowadzona w celu wyeliminowania pozostałych terrorystów podczas ataków w Bombaju.

1.2 ogólne obowiązki Sił Specjalnych

personel SOF jest zobowiązany do infiltracji i ewakuacji do i z obszarów operacyjnych zdemontowanych, przenoszenia ciężkich ładunków oraz manipulowania systemami broni osobistej i wsparcia oraz innym ciężkim sprzętem. Personel SOF wykonuje insercje i ataki na cele poprzez:

• Spadochroniarstwo na ziemi lub do wody;
• wspinanie się po drabinach i klifach;
• rapowanie;
• prowadzenie bitwy w zwarciu (CQB); i
• ćwiczenia bojowe w różnych typach terenu i warunkach klimatycznych w Dzień Iw Nocy.

personel SOF jest również zobowiązany do wchodzenia na pokład statków oceanicznych, gdy są one w trakcie lotu z innej platformy pływającej lub powietrznej we wszystkich stanach morskich w dzień iw nocy, gdzie prędkość i ukrycie są niezbędne. Obowiązki te są wykonywane podczas noszenia ciężkiego plecaka i kamizelki kuloodpornej. Personel SOF wykonuje indywidualną obsługę CQB i zatrzymanych, która może wymagać od osoby:

• zwalczać i zatrzymywać inną osobę za pomocą uderzeń blokujących;
• Rozbrajanie;
• podnoszenie;
• ciągnięcie;
• walka na Ziemi;
• Grappling; i
• poruszanie się osoby niezgodnej.

nie ma tolerancji na zanik uwagi podczas przeprowadzania CQB i innych ataków podczas noktowizorów, a także technik wstawiania i ekstrakcji Operacji Specjalnych (SOIE). Dokładna dyskryminacja nie-Kombatantów i precyzyjne zaangażowanie wrogich Kombatantów wymaga ekstremalnej koncentracji.

podobnie, wkładki z linką wysokiego ryzyka i bez linki bez zbędnych systemów bezpieczeństwa wymagają stałej uwagi. Personel SOF wymaga umiejętności ciągłej analizy sytuacji, środowiska, celów misji i unikalnych zagranicznych zawiłości społecznych podczas operacji.

1.3 rola i cel Marcosa

główne misje Marcosa obejmują (Indian Navy, 2017a):

• do prowadzenia tajnych ataków na wrogie statki, instalacje Morskie i inne istotne aktywa za liniami wroga;
• do wspierania operacji amfibijnych, w tym operacji przed szturmowych;
• prowadzenie misji obserwacyjnych i zwiadowczych wspierających operacje morskie;
• prowadzenie tajnych operacji nurkowych oraz
• zwalczanie terroryzmu w środowisku morskim.

chociaż początkowo stworzono je do prowadzenia specjalnych operacji w środowisku morskim, takich jak wojna amfibijna, MARCOS ewoluowały, aby włączyć inne możliwości, które obejmują:

• działania bezpośrednie;
• walka z terroryzmem;
• rozpoznanie specjalne;
• wojna niekonwencjonalna;
• ratowanie zakładników;
• odzyskiwanie personelu;
• wojna Asymetryczna;
• Przeciwdziałanie;

personel jest przeszkolony w zakresie nurkowania bojowego i korzystania z mini-okrętów podwodnych. Chociaż są ekspertami w dziedzinie środowiska morskiego (domena morska), mogą również działać w dwóch pozostałych dziedzinach: w powietrzu i na lądzie.

personel jest przeszkolony do prowadzenia specjalistycznych operacji spadochronowych, lądowania na wodzie/na ziemi z pełnym wyposażeniem, takim jak:

• HAHO (duża wysokość i wysoki otwór).
• HALO (duża wysokość i niskie otwarcie).

2.0 hierarchia indyjskiej marynarki wojennej SF

Ta sekcja zawiera zarys osobowości i organizacji cywilnych i wojskowych, które mają jakąś formę kontroli, wpływu, kierunku nad indyjską marynarką wojenną SF.

2.1 Ministerstwo Obrony

Minister Obrony, czyli Raksha Mantri, jest szefem Ministerstwa Obrony (MOD), które składa się z czterech departamentów i jednego Wydziału:

• Departament Obrony (DOD);
• Departament Produkcji obronnej (DDP);
• Departament Badań obronnych &rozwój (DDR& D);
• Wydział Spraw Socjalnych byłych żołnierzy oraz
• Wydział Finansów.

Sekretarz obrony pełni funkcję szefa DOD i jest dodatkowo odpowiedzialny za koordynację działań czterech departamentów W MOD. Departament Obrony zajmuje się sztabem obrony zintegrowanej, trzema oddziałami służby wojskowej i różnymi organizacjami międzyresortowymi. Odpowiada również za budżet obronny, sprawy establishmentowe, politykę obronną, sprawy związane z Parlamentem, współpracę obronną z zagranicą oraz koordynację wszystkich działań związanych z obronnością.

2.2 zintegrowany personel obronny

jak zauważono we wstępie, Indyjski SOF nie jest nadzorowany przez Centralną organizację, jednak do 2013 r.zintegrowany personel obronny utworzył dyrekcję, która administruje siłami desantowymi i specjalnymi, ale nie ma Dowództwa Operacyjnego (Chandramohan, 2013).

stanowisko Szefa Sztabu obrony zintegrowanej (IDS), oficera szczebla of-8, zostało ustanowione w dniu 01 października 2001 r. Siedziba główna z siedzibą w Nowym Delhi została utworzona 23 listopada 2001 r. (IDS, n. d.).

identyfikatory kwatery głównej są obsadzone przez personel wojskowy (zarówno podoficerów, jak i innych szeregów) z trzech służb, Ministerstwa Spraw Zagranicznych / Indyjskiej Służby Zagranicznej,Departamentu Finansów obrony/kont obronnych, DOD i DDR& D.

niektóre funkcje Dyrekcji obejmują:

• koordynowanie z Kwaterą Główną służb w celu sformułowania wspólnej doktryny dla Wojsk Lądowych i Sił Specjalnych;
• koordynowanie z Kwaterą Główną służb w celu sformułowania polityki szkoleniowej, w tym szkolenia w doktrynie Wojsk Specjalnych;
• koordynacja działań związanych z szkoleniem i doktryną dla amfibii i Sił Specjalnych ze wszystkimi zewnętrznymi agencjami;
• tworzenie komórek amfibii.

2.3 Directorate of Amphibious and Special Forces

Directorate of Amphibious and Special Forces (AMPH SF) jest kierowany przez zastępcy zastępcy szefa zintegrowanego Sztabu obrony (DACIDS AMPH SF), OF-?5 level officer (IDS, n. d.; Chandramohan, 2013).

DACIDS AMPH SF zgłasza się do zastępcy szefa Sztabu obrony zintegrowanej (Doktryna, Organizacja i szkolenie) (DOT), OF -?6 poziom oficer, który zgłasza się do zastępcy IDS (DOT), z -?7 poziom oficer. DOT jest jedną z ośmiu głównych gałęzi IDS.

2.4 Directorate of Special Operations and Diving

DGNO z kolei podlega zastępcy szefa sztabu marynarki (DCNS), dowódcy flagowego (Eastern Naval Command), wiceadmirała (OF-8).

• główny dyrektor DSOD, Komodor (OF-6) (Yadav, 2012).
• Joint Director SOD (JDSOD), dowódca (OF-4).

2.5 Commander MARCOS

informacja niedostępna.

3.0 Organizacja MARCOS

jak również tradycyjne role kierownicze i oficerskie określone powyżej, MARCOS obejmują personel w funkcjach wspomagających, wspierających i innych (np. administracyjnych i logistycznych).

w 2011 roku zespół badawczy CLAWS (2011) poinformował, że MARCOS ma siedzibę 700 pracowników, chociaż inni sugerują 2000 do 2500 pracowników (World Defence Review, 2013). W 2015 roku Bedi (2015) zasugerował, że zatrudniało od 1000 do 1200 pracowników.

MARCOS jest zorganizowany jako:

• MARCOS East z siedzibą w INS Karna;
• MARCOS West z siedzibą w INS Abhimanyu; i
• Port Blair: jedna mała jednostka MARCO bazuje tutaj, aby spełnić wymagania Operacji Specjalnych w Dowództwie Andamanów i Nikobarów.

aby rozwinąć efektywność bojową, badano SF różnych narodów. Koncepcja Prahar została wprowadzona w 1992 roku; Prahar składa się z 8 komandosów.

3.1 INS Abhimanyu

INS Abhimanyu (nazwa symbolizująca elitarny myśliwiec epickiego Mahabharty) został założony w 1974 roku i znajduje się w Bombaju (Indian Navy, 2017a).

jednostka jest częścią Zachodniego dowództwa Marynarki Wojennej indyjskiej marynarki wojennej i może być uważana za duchowy dom Sił Specjalnych indyjskiej marynarki wojennej, gdzie znajduje się MARCOS. Jednostka ta jest powszechnie znana jako MARCOS West.

3.2 INS Karna

„Admirał Sunil Lanba, PVSM, AVSM, ADC, szef sztabu marynarki zamówił jednostkę komandosów morskich jako „INS Karna” podczas uroczystej ceremonii, która odbyła się w bazie marynarki w Bheemunipatanam dzisiaj, 12 lipca 2016.”(Indian Navy, 2016).

INS Karna, położony w Andhra Pradesh, jest współlokowany z INS Kalinga i jest częścią Eastern Naval Command (ENC).

INS Karan, inaczej znany jako MARCOS East, jest zgłaszany przez Hindusów (Subrahmanyam, 2016) jako pierwsza dedykowana lub niezależna baza MARCOS, widok powtórzony przez Junaid (2016).

” jako młody Lt Cdr, W listopadzie 92 r.podniósł MARCOS (Wschód) w pobliżu Vishakhapatnam.”(Yadav, 2012, s. 156).

” Jednostka MARCOS East poczyniła postępy pod względem siły roboczej, infrastruktury, wyposażenia i innych zasobów. Skład jednostki wzrósł z początkowej siły 2 oficerów i 40 marynarzy do 25 oficerów i 300 marynarzy.”(Subrahmanyam, 2016). Junaid (2016) podaje tam 25 oficerów, 320 marynarzy i 2 cywilów.

komentatorzy sugerują, że MARCOS training przeniesie się teraz z INS Abhimanyu do INS Karna.

3.3 ins Kalinga

„w ciągu ostatnich 26 lat zakład rozwinął się w pełnoprawną stację ze współlokowanymi jednostkami, takimi jak MARCOS (e), NAD (V), NAI (V) i MES.”(Indian Navy, 2017b).

INS Kalinga, część ENC, jest dowodzona przez kapitana marynarki (OF-5) i jest współlokowana z INS Karna.

4.0 selekcja i szkolenie

podanie do komandosów morskich składa się przez ochotników Marynarki indyjskiej, wnioski z innych gałęzi służby wojskowej nie są akceptowane. Ochotnikami mogą być zarówno podoficerowie, jak i marynarze.

kandydaci na ogół przechodzą cztery fazy, aby stać się w pełni wykwalifikowanym komandosem morskim, do których należą:

• Faza 1: wstępna selekcja.
• Faza 2: Wybór.
• Faza 3: wstępne szkolenie kwalifikacyjne (podstawowe szkolenie SF).
• Faza 4: okres próbny (zaawansowane szkolenie SF).

istnieje wiele komentatorów, na przykład Bennett (2004), który twierdzi, że kandydaci MARCOS podejmują dwuletni kurs, z pierwszą fazą trwającą jeden miesiąc i dziewięć miesięcy na dalsze szkolenie.

4.1 selekcja wstępna

pierwszym etapem drogi do zostania komandosem morskim jest selekcja wstępna, znana również jako Rekrutacja, która odbywa się w ciągu trzech dni.

ten trzydniowy proces będzie świadkiem współczynnika ścierania między 50% a 80%.

dla nielicznych, którzy odnoszą sukcesy, istnieje zniechęcająca perspektywa uczestnictwa w 5-tygodniowym procesie selekcji obejmującym „tydzień piekła”.

4.2 selekcja

kandydaci, którzy pomyślnie ukończyli selekcję wstępną, muszą teraz wziąć udział w wyczerpującym procesie selekcji, który odbywa się przez pięć tygodni trudnych zadań fizycznych, którym towarzyszą duże dawki braku snu.

niektóre z zadań, które kandydaci mogą napotkać podczas tej fazy, obejmują:

• nocne marsze 20-kilometrowe (12.4 Mil) z ładunkiem 60 kg (132 lb).
• Prowadź szkolenie z żywą amunicją.
• raz w tygodniu wykonuj Marsz 120 kilometrów z obciążeniem 60 kg (132 lb) w określonym terminie.
• „Piekielny tydzień”, wzorowany na piekielnym tygodniu US Navy SEALs:
  • tydzień ciągłego szkolenia, średnio ponad 20 godzin dziennie, z ciągłym wysiłkiem fizycznym.
  • kandydaci będą mieli szczęście otrzymać więcej niż 4 godziny snu w ciągu tygodnia.
  • pod koniec tygodnia oczekuje się, że kandydaci będą „biegać” przez 800-metrową, gęstą, wypełnioną błotem trasę znaną jako „Death Crawl” niosącą 25 kg (55 lb) ładunku.
  • następnie Ukończ 2,5-kilometrowy (1,5 mili) tor przeszkód, wcześniej.
  • strzelać do celu, z kolegą kandydatką stojącą tuż obok niego, z odległości 25 metrów.

4.3 podstawowe szkolenie SF

kandydaci, którzy pomyślnie ukończą proces selekcji, przejdą do wstępnego szkolenia kwalifikacyjnego, które składa się z podstawowego szkolenia SF i zaawansowanego szkolenia SF.

kandydaci przechodzą różne szkolenia w kilku różnych organizacjach, chociaż wszystkie szkolenia są nadzorowane przez INS Abhimanyu. Znaczna część szkolenia, które przechodzą US Navy SEALS, została powtórzona w szkoleniu Marcosa (zarówno US Navy SEALs, jak i British SAS pomagały we wczesnych etapach szkolenia) i obejmuje:

• 10-tygodniowe szkolenie podstawowe SF, zlokalizowane w INS Abhimanyu, w tym:
  • szkolenie z obsługi broni.
  • szkolenie w zakresie amunicji i materiałów wybuchowych.
  • trening walki w zwarciu (CQB).
  • spływy kajakowe.
  • Fotografia.
  • Wiertła interwencyjne okrętowe.
• 3-tygodniowy podstawowy kurs spadochronowy w szkole Spadochronowej armii indyjskiej, mieszczącej się w Agrze.
  podstawowy kurs płetwonurków bojowych w szkole nurkowania Indian Navy, mieszczącej się w Kochi.

kandydaci, którzy pomyślnie ukończą te kursy, przejdą do zaawansowanego szkolenia SF.

4.4 Advanced SF Training

MARCOS advanced SF training obejmuje okres próbny dla kandydatów, który musi zostać pomyślnie ukończony. Kandydaci dołączą do wyznaczonych „Prahars” na szkolenie „on-the-job”.

Szkolenie na tym etapie składa się z:

• trening Walki w swobodnym spadku (ХАХО i AUREOLA), plus przygotowanie do skoków do wody (z pełnym walki obciążeniem);
• Walka z powstańcami, w Walce z powstańcami i Szkoła walki w dżungli (CIJWS) w Мизораме;
• Walka z угонами i piractwem;
• Tajne operacje;
• Obserwacja i wywiad;
• operacje Desantowe (plażowe, przybrzeżnych i rzecznych);
• wojna Niekonwencjonalna;
• szkolenia językowe (np. arabski lub mandaryński).
• język i kultura prawdopodobnych obszarów przeciwnika, aby umożliwić im działanie i przetrwanie za liniami wroga;
• operacje z okrętów podwodnych i szkolenia okrętów podwodnych;
• umiejętności snajperskie i szkolenie na rakietach ramiennych, MMG itp.;
• Tworzenie improwizowanych urządzeń wybuchowych (IED) z łatwo dostępnymi przedmiotami;
• 4-tygodniowy kurs komandosów wysokościowych w szkole Parvat Ghatak w Tawang, Arunachal Pradesh, wraz z innymi indyjskimi jednostkami SF; i
• Desert Warfare School w Radżastanie.

pod koniec tego długiego i potężnego treningu kandydaci są w stanie wystrzelić z broni stojąc, leżąc, biegając w pełnym sprincie, do tyłu lub nawet patrząc w lustro – wszystko w czasie reakcji 0,27 sekundy.

4.5 Ukończenie studiów

około 10% do 25% kandydatów „przeżyło” ukończenie tego długiego i wyczerpującego procesu selekcji i szkolenia.

jednak dla tych, którzy odnoszą sukcesy, istnieje trzyletnia (dla oficerów) lub pięcioletnia (dla marynarzy) wycieczka służbowa z Marcosem.

5.0 placówki szkoleniowe

istnieje kilka placówek szkoleniowych zaangażowanych w dostarczanie szkoleń kandydatom podczas ich podstawowego szkolenia SF i zaawansowanego szkolenia SF. Niektóre z tych placówek szkoleniowych przedstawiono poniżej.

5.1 Counter Insurgency and Jungle Warfare School

Szkoła Counter Insurgency and Jungle Warfare School (Cijws) znajduje się w Vairengte, Mizoram.

CIJWS, dowodzony przez brygadiera (OF-6), jest placówką szkoleniową armii indyjskiej specjalizującą się w niekonwencjonalnych działaniach wojennych, zwłaszcza w zwalczaniu rebelii i partyzantce.

CJIWS szkoli około 7000 personelu rocznie z sił wojskowych, paramilitarnych i policyjnych. Kursami kieruje podpułkownik (OF-4).

uczniowie otrzymują szkolenie w zakresie identyfikacji improwizowanych urządzeń wybuchowych( IED), przetrwania w dżungli, zwalczania terroryzmu i technik przesłuchań.

5.2 Naval Special Warfare Tactical Training Centre

MARCOS ma własny ośrodek szkoleniowy, najpierw jako dodatek Kompanii operacyjnej w ins Abhimanyu, a następnie jako Naval Special Warfare Tactical Training Centre (Nswttc).

istnieją plany przeniesienia NSWTTC do placówki Akademii Marynarki Wojennej w Goa, gdzie zostanie on utworzony z naciskiem na wojnę w dżungli, a także operacje przeciw rebelii.

zasugerowano, że nowy obiekt będzie wzorowany na liniach CIJWS (sekcja 6.1).

5.3 Indian Navy Diving School

w celu szkolenia w zakresie nurkowania bojowego personel jest wysyłany do Naval Diving School, części INS Venduruthy w Kochi, która jest częścią Southern Naval Command (SNC).

szkoła nurkowania zapewnia podstawowe i specjalistyczne szkolenie w nurkowaniu wojskowym zarówno dla oficerów i marynarzy indyjskiej marynarki wojennej, armii indyjskiej, Indyjskich Sił Powietrznych i sił paramilitarnych.

nurkowie dzielą się na dwie szerokie kategorie:

• nurkowie statków: przechodzą podstawowy Kurs 8 tygodni przy użyciu wyłącznie zestawów sprężonego powietrza i zdobywają podstawową wiedzę z zakresu nurkowania.
• nurkowie (CD): przechodzą dłuższy kurs z użyciem czystego tlenu, mieszanek i zestawów sprężonego powietrza. Posiadają również kwalifikacje w zakresie eksploatacji komór kompresyjnych, podwodnego wyburzania, tajnych operacji i podwodnych technik ratowniczych.

podczas roku szkoleniowego 2009-2010 program szkolenia został zmieniony, aby wszyscy uczniowie (zarówno CD, jak i MARCOS) przeszli jako CD (MARCOS) (Indian Navy, 2017c).

5.4 High-Altitude Warfare School

kandydaci wezmą udział w 4-tygodniowym kursie High Altitude Commando W High-Altitude Warfare School (HAWS), wraz z innymi indyjskimi jednostkami SF.

działając z trzech różnych lokalizacji w Kaszmirze, HAWS prowadzi (Hooda, 2016):

• kurs zimowy w HAWS Gulmarg, który znajduje się blisko 9000 stóp nad poziomem morza i jest miejscem, w którym personel wojskowy uczy się przetrwać i walczyć na najwyższym na świecie polu bitwy na wysokości 20 000 stóp. Pierwszy tydzień szkolenia obejmuje Marzec 1.5 km z małym obciążeniem, ale szybko przechodzi od 5, 10 i 15 kg po dwóch tygodniach do trawersowania na nartach z 15 kg i bronią w ręku. Uczniowie muszą ukończyć tygodniowe ćwiczenie, które trwa 72 godziny i nie ma nic poza umiejętnościami przetrwania, których się nauczyli. Kurs jest prowadzony od stycznia do kwietnia każdego roku i ma wskaźnik ścierania od 30% do 40%.
• kurs walk górskich w HAWS Sonamarg, prowadzony od maja do października każdego roku.
• lodowiec w HAWS Machoi przez Zojilę.

5.5 Desert Warfare School

Desert Warfare School znajduje się w Radżastanie.

6.0 Różne

Indyjska Marynarka Wojenna:

• Oficjalna Strona: https://www.indiannavy.nic.in/.
• szkoła nurkowania: https://www.indiannavy.nic.in/
• INS Abhimanyu: https://www.indiannavy.nic.in/
• Facebook: https://www.facebook.com/thefewthefearless/.

http://indianairforce.nic.in/

Kobra: http://crpf.nic.in/Kobra-Sektor.htm.

Special Frontier Force (SFF):

Force One:

6.2 przydatne publikacje

• Katoch, P. C. & Datta, S. (2013). India ’ s Special Forces: History and Future of Special Forces. New Delhi: Vij Books India.
• Summer, I. & Chappell, M. (2001) The Indian Army, 1914-1947. Londyn: Osprey Publishing Ltd.
• Sinha, D. & Balakrishnan, R. (2016) ORF Issue Brief, No. 150. Czerwiec 2016. Dostępny z World Wide Web: http://www.orfonline.org/wp-content/uploads/2016/06/ORF_IssueBrief_150_SinhaBalakrishnan.pdf. .
• Dziennik pazurów. Zima 2011, s. 33-40. Dostępne z World Wide Web: http://www.claws.in/images/journals_doc/1395292151PC%20Katoch%20%20CJ%20Winter%202011.pdf. .
• Chandramohan, B. (2013) The Indian Special Forces: An Evolving Approach. Referat Analizy Strategicznej. Dostępne z World Wide Web: http://futuredirections.org.au/wp-content/uploads/2013/03/FDI_Strategic_Analysis_Paper_-_28_March_2013.pdf. .
• Joint Doctrine for Special Forces Operations (JP-5), HQ IDS, 2008
• Ensuring Secure Seas: Indian Maritime Security Strategy, Naval Strategic Publication (NSP) 1.2. Integrated HQ, Mod (Navy). Październik 2015.

6.3 Bibliografia

Bedi, R. (2015) Indie ’ S Special Forces Face an Identity Crisis. Dostępne z World Wide Web: http://www.thecitizen.in/index.php/NewsDetail/index/1/4067/INDIAS-SPECIAL-FORCES-FACE-AN-IDENTITY-CRISIS. .

Bennett, R. M. (2004). Elite Forces: the World ’ s Most Formidable Secret Armies. London: Virgin Books Ltd.

Chandramohan, B. (2013) The Indian Special Forces: An Evolving Approach. Referat Analizy Strategicznej. Dostępne z World Wide Web: http://futuredirections.org.au/wp-content/uploads/2013/03/FDI_Strategic_Analysis_Paper_-_28_March_2013.pdf. .

CLAWS Research Team (2011) Special Forces: De We Need A Unified Tri-Service Command? Uczony Wojownik. Jesień 2011, s. 33-36. Dostępne z World Wide Web: http://www.claws.in/images/journals_doc/1676494754_SpecialForceCLAWSResearchTeam.pdf. .

Devnath, V. (2016) 16 Imponujących Rzeczy, Które Robią Komandosi Indyjskiej Marynarki Wojennej W Szkoleniu, Które Zasługują Na Nasz Szacunek. Dostępne z World Wide Web: http://www.storypick.com/indian-navy-marcos/. .

Hiranandani, G. M. (2013). Transition to Guardianship: the Indian Navy 1991-2000. Rozdział 12. New Delhi: Ministerstwo Obrony (Navy). Dostępne z World Wide Web: https://www.indiannavy.nic.in/sites/default / files / Transition-to-Guardianship-07Apr16.pdf. .

Hooda, D. (2016) High Altitude Warfare School: Where Indian Jawans are Trained to Survive in Siachen. Dostępne z World Wide Web: http://economictimes.indiatimes.com/news/defence/high-altitude-warfare-school-where-indian-jawans-are-trained-to-survive-in-siachen/articleshow/50968653.cms. .

IDS (Integrated Defence Staff) (n. d.) rola i Organizacja. Dostępny z World Wide Web: http://ids.nic.in/.htm. .

Dostępny z World Wide Web: https://www.indiannavy.nic.in/ content / chief-naval-staff-commissions-ins-karna. .

Indian Navy (2017a) INS Abhimanyu. Dostępne z World Wide Web: https://www.indiannavy.nic.in/node/5059. .

Indian Navy (2017b) INS Kalinga. Dostępne z World Wide Web: https://www.indiannavy.nic.in/ content / ins-kalinga. .

szkoła nurkowania Indian Navy (2017c). Dostępny z World Wide Web: https://www.indiannavy.nic.in/ content / diving-school. .

Junaid, A. (2016) 6 punktów, aby wiedzieć o INS Karna: nowa baza MARCOS. Dostępne z World Wide Web: http://www.ssbcrack.com/2016/07/6-points-to-know-about-ins-karna-marcos-new-base.html. .

Ministerstwo Obrony (Marynarka Wojenna). (2015) Naval Strategic Publication (NSP) 1.2-Ensuring Secure Seas: Indian Maritime Security Strategy. Dostępne z World Wide Web: https://www.indiannavy.nic.in/node / 1170. .

Saksena, A. (2015) 15 powodów, dla których Indyjska Marynarka wojenna jest najlepsza na świecie. Dostępny z World Wide Web: http://www.indiatimes.com/culture/who-we-are/15-reasons-the-indian-navy-marcos-are-the-best-in-the-world-232296.html. .

Subrahmanyam, G. S. (2016) Admiral Lanba commissions Marine Commandos unit „INS Karna”. Dostępne z World Wide Web: http://www.thehindu.com/news/national/Admiral-Lanba-commissions-Marine-Commandos-unit-%E2%80%98INS-Karna%E2%80%99/article14485015.ece. .

World Defence Review (2013) Dostępny z World Wide Web: http://world-defece-review.blogspot.com.au/2013/03/indian-navy-marcosbrief-analysis.html. .

Yadav, V. S. (ed) (2012) Employment of Special Forces: Challenges and Opportunities for the Future. New Delhi: Vij Books India.

ogłoszenia