3.1 wyjaśnij, jak monitorować rozwój dzieci i młodzieży za pomocą różnych metod
3.1 wyjaśnij, jak monitorować rozwój dzieci i młodzieży za pomocą różnych metod
’dokładne obserwacje i oceny są niezbędne do skuteczna praktyka edukacyjna.”
obserwujemy, że potrafimy rozpoznać umiejętności i zdolności dzieci i młodzieży oraz zidentyfikować ich potrzeby. Dzięki temu planowanie ich przyszłego rozwoju będzie znacznie bardziej dostosowane do indywidualnych potrzeb. „Obserwacja to coś więcej niż Tylko obserwacja; jednocześnie zauważasz i myślisz”
obserwacja umożliwia opiekunowi dziecka, pracownikowi zabawy lub wychowawcy porównanie postępów ucznia z oczekiwanym przedziałem dla ich grupy wiekowej oraz zaplanowanie działań i technik wsparcia, które doprowadzą do następnego etapu. Obserwacja dotyczy przede wszystkim normalnych codziennych czynności dzieci, ich używania języka, interakcji społecznych z innymi i próbek demonstrujących ich pracę.
kiedy obserwujemy, musimy rejestrować to, co widzimy i słyszymy-nie to, co myślimy lub czujemy. Dziecko może płakać z różnych powodów; nie wiemy, jak się czuje i nie powinniśmy subiektywnie zakładać, że jest smutne. Zawsze powinniśmy skupić się na mocnych stronach dziecka, tak samo jak na wszelkich trudnościach w nauce lub zachowaniu. Obserwacja musi być zgodna z zasadami i procedurami szkoły dotyczącymi poufności i ochrony danych.
monitorowanie rozwoju dzieci i młodzieży przybiera różne formy w zależności od celu.
ramy oceny są przydatne w podejmowaniu decyzji, czy dziecko osiąga oczekiwane kamienie milowe rozwoju w różnych obszarach, czy ma jakieś szczególne potrzeby i jakie są te potrzeby. Ramy oceny mogą być wykorzystywane do sprawdzania niepełnosprawności, do pomocy w opracowywaniu programów nauczania i codziennych czynności oraz do przekazywania informacji zwrotnych rodzicom i współpracownikom.
obserwacje mogą być wykonywane podczas lekcji lub zabawy i mogą być prezentowane na wiele sposobów w zależności od ich celu
standardowe pomiary obejmują oceny zdrowia, testy rozumowania i test zdolności poznawczych. Są to narzędzia, które mierzą rozwój fizyczny i intelektualny dziecka i określają, czy rozwój ten postępuje w oczekiwanym tempie dla ich wieku
informacje od opiekunów i współpracowników stanowią ważną część zrozumienia tła dziecka i mogą być cennym wskaźnikiem, które obszary obserwacji będą najbardziej korzystne.
obserwacja
„naukowcy sugerują, że obserwacje powinny następować na bieżąco w warunkach naturalnych i powinny być zintegrowane z codziennymi czynnościami”
formalne obserwacje to obserwacje, które podejmujemy w celu wsparcia nauczyciela w ocenie poziomu rozwoju ucznia i dopasowania odpowiednich obszarów programu nauczania do oczekiwań uczniów związanych z wiekiem. Pomogą nam również zrozumieć cel nauczania i uczenia się, potrzebne zasoby edukacyjne i pozwolą ocenić wszelkie dodatkowe potrzeby zaangażowanych dzieci.
każde dziecko lub młoda osoba zadaje te same pytania – wyniki można wykorzystać do porównania dziecka do norm rozwojowych lub do dzieci w podobnych okolicznościach. Zwykłymi metodami obserwacji formalnej są:
SATs – standardowe testy oceniające, wykonane na końcu kluczowych etapów 1 i 2
GCSE – egzaminy do pomiaru osiągnięć naukowych, wykonane w wieku 15 lat
listy wyboru lub listy kontrolne – są narzędziem, które można wykorzystać w dowolnym momencie w ramach oceny etapu rozwoju dziecka – mogą pomóc w planowaniu działań i mogą stanowić podstawę do przyszłych obserwacji dla dziecka. Dodatkowe komentarze dostarczają cennych dodatkowych informacji i mogą pomóc w powiązaniu listy kontrolnej z innymi poczynionymi obserwacjami.
historie lub Podróże edukacyjne dają pełny obraz aktywności, którą podjęło dziecko, wyjaśniając osiągnięte cele i kolejne kroki oraz sposób, w jaki dziecko może być wspierane . Często dołączane są zdjęcia z ich pracy lub wykonane podczas zajęć.
nieformalne obserwacje są bardziej spontaniczne i mogą opierać się na widzeniu dziecka zaangażowanego w aktywność, która pokazuje określony aspekt zachowania lub rozwoju.
próbkowanie zdarzeń jest innym rodzajem nieformalnej obserwacji, która koncentruje się na konkretnych zdarzeniach. Mogą być używane do budowania wzorca zachowania dziecka w ciągu kilku dni lub tygodni.
odzew ustny od asystenta nauczyciela do nauczyciela klasowego lub od rodziców do nauczyciela jest również częścią nieformalnej obserwacji.
wszystkie metody obserwacji mogą być ważnymi narzędziami w określaniu poziomu, który dziecko osiągnęło i planowaniu odpowiednich dla niego działań – szczególnie we wcześniejszych latach, kiedy tempo rozwoju dziecka jest znacznie szybsze.
„obserwacja to umiejętność i to fascynująca, bo lepiej orientujesz się w potrzebach i mocnych stronach dzieci”