12 Secrets of an Effective Altar Call

In mijn jaren als evangelist heb ik meer dan 2000 altar calls gegeven en meer dan twee miljoen mensen geleid in een verlossingsgebed. Hier zijn enkele van de geheimen die ik heb geleerd.

1. Geef altijd een altaaroproep. Neem niet aan dat iedereen in de kamer is opgeslagen. In elke dienst moet er een mogelijkheid zijn om een beslissing te nemen voor Christus. Reinhard Bonnke vertelt hoe hij was tijdens een lunchbijeenkomst met tweehonderd predikanten. God vroeg hem om een altaarroep te geven. Hij was bang dat de pastors beledigd zouden zijn als hij een altaarroep gaf, maar gehoorzaam gaf hij hen een kans om gered te worden. Acht obers die de tafels aan het opruimen waren, kwamen naar voren en gaven hun leven aan Jezus.

2. Begin met het einde in gedachten. De altaarroep zou niet een bijzaak moeten zijn die lukraak gelabeld wordt tot het einde van een preek, in plaats daarvan zou het de bestemming moeten zijn waar de hele preek naar wijst. De evangelistische preek moet mensen voorbereiden om te reageren op de altaarroep vanaf de eerste woorden geuit. De prediker moet zijn altaaroproepen zorgvuldig voorbereiden en mensen voorbereiden om te reageren.

3. Vertel je publiek waar je heen gaat. Het punt van de beslissing mag niet als een verrassing komen. Vaak zal ik in het midden van mijn preek een getuigenis delen over een man of vrouw die zijn of haar leven aan Jezus heeft gegeven. Dan zeg ik: “over een paar minuten geef ik jullie een kans om een beslissing te nemen om Jezus te volgen.”Vertel je publiek dat er een uitnodiging komt. Zeg hen dat ze een kans zullen hebben om God te ontmoeten, om zich te bekeren van hun zonden, of om een nieuw leven te beginnen.

4. Vraag mensen om te beginnen te reageren lang voordat je daadwerkelijk de altaaroproep geeft. Eens predikte ik in India en de menigte staarde me stoïcijns aan. Toen ik de altaarroep gaf, bewoog niemand, stak niemand zijn handen op, en niemand kwam naar voren. De mensen werden beïnvloed door de boodschap, maar ze waren te verlegen om te reageren. Ik heb geleerd dat als ik een reactie wil aan het einde van de Dienst, ik mensen moet vragen om eerder op de avond op mij te reageren. Ik vraag mensen vaak om mijn preek hardop te herhalen. Ik vraag ze om hun handen in de lucht op te tillen. Ik vraag mijn publiek om in hun handen te klappen. Als mensen reageren wanneer ik hen vraag om een gemakkelijke actie te doen, zijn hun geesten bereid om God te beantwoorden wanneer ik de heilsroep geef.

5. Breng mensen naar een beslissingspunt. Er zijn maar twee keuzes. Kies je ervoor om Jezus te volgen of wijs je hem af? Kijk hoe duidelijk Mozes de keuzes uiteenzet: “ik heb u leven en dood voorgesteld, zegen en vervloeking; kies daarom het leven” (Deuteronomium 30:19). Billy Graham ging vaak over in zijn altar call door de zin te gebruiken, ” nou, Billy, Wat moet ik doen?”Dan zou Graham uitleggen hoe ze hun geloof in Christus konden stellen.

6. Geef duidelijke uitleg. Vergeet niet dat wat je bekend is, nooit door je publiek is gehoord. Ik hoorde een onervaren evangelist een altaaroproep geven. Hij zei: “als je dat gebed nog nooit eerder hebt gezegd, steek dan je hand op.”Geen van de niet-gered mensen wist over welk gebed hij het had. De mensen keken verward rond. Niemand reageerde. De prediker wist dat hij sprak over het gebed van redding, maar geen van zijn niet gered publiek wist waar hij het over had omdat hij nooit uitlegde wat een gebed van Redding was. Als je religieuze terminologie gebruikt tijdens je altaaroproep, zorg er dan voor dat je hebt uitgelegd wat de term betekent in het lichaam van je boodschap. Bijvoorbeeld, als je mensen vraagt of ze wedergeboren willen worden, moet je de Bijbelse definitie van “wedergeboren zijn” zorgvuldig uitleggen.”

7. Wees specifiek in wat je de mensen vraagt om te doen. Zeg, “als je wilt dat Jezus je zonde vergeeft, steek je hand op” of “als je je bij de familie van God wilt aansluiten, loop dan nu naar voren” of “als je opnieuw geboren wilt worden, buig dan je hoofd voor God en herhaal deze woorden na mij.”Deze instructies zijn duidelijk en ze brengen elke persoon tot een punt van beslissing om Christus te accepteren of te verwerpen.

8. Streef naar 100% deelname aan de altaaroproep. Persoonlijk vraag ik mensen niet om een “eerste-keer” beslissing te nemen, Ik vraag hen om een “deze-keer” beslissing te nemen. Ik spreek de uitnodiging zo uit dat iedereen positief kan reageren op de evangelieboodschap. Als ik een audiëntie leid in een gebed van verlossing, nodig ik iedereen uit om deel te nemen. Maak het gemakkelijk voor mensen om te reageren op Jezus. Nadat iedereen deelneemt aan het gebed van de zaligheid, dan word ik specifieker voor de doeleinden van de follow-up. Ik zou kunnen zeggen, ” als je besluit om Jezus voor de eerste keer te volgen vanavond, onze raadgevers hebben een boek om u te geven als een geschenk. Als u een exemplaar van het boek wilt, steek dan nu uw hand op en een raadslid zal naar u toe komen.”Of” als je al een tijdje wegloopt van God, maar vanavond besloot je naar huis te komen naar het Huis van de Vader, kom alsjeblieft naar voren, zodat een van mijn vrienden voor je kan bidden.”

9. Geef de altaaroproep met spoed. Dit kan de laatste keer zijn dat je luisteraars de kans krijgen om gered te worden. D. L. Moody gaf mensen een paar dagen om te besluiten Christus te volgen. Maar op 8 oktober 1871 schopte een koe over een lantaarn en begon de grote brand in Chicago, die grote vernietiging en dood veroorzaakte. Moody schrijft: “… Ik wil jullie één les vertellen die ik die nacht geleerd heb, die ik nooit vergeten ben, en dat is, wanneer ik predik, om Christus op de mensen te drukken dan en daar, en te proberen hen ter plekke tot een beslissing te brengen. Ik zou liever mijn rechterarm afhakken dan een audiëntie een week te geven om te beslissen wat te doen met Jezus.”

10. Geef mensen genoeg tijd om te reageren. Het is niet nodig om de altaarroep te haasten. Geef je publiek tijd om na te denken. De uitnodiging is een serieus moment. Eeuwige levens hand in de weegschaal. Vaak geef ik een uitnodiging, en dan neem ik een paar minuten om weer door de evangelieboodschap te lopen, en dan geef ik dezelfde uitnodiging een tweede keer.

11. Wees niet ontmoedigd als mensen niet reageren. Het is niet onze taak om alle mensen tot Christus te brengen, het is onze taak om Christus tot alle mensen te brengen. Het is de Heilige Geest die mensen naar verlossing trekt, niet je diepe preek, je gepolijste spreken, of je harttrekkende verhaal. Ralph Bell schrijft: “God houdt ons verantwoordelijk voor trouwe evangelisatie, niet voor succesvolle evangelisatie.”

12. Er is nooit een slecht moment om een altaar oproep te geven. Joel Hitchcock vertelt een verhaal over hoe hij een belangrijke ambtenaar ontmoette. Voor de vergadering gaven de begeleiders van de ambtenaar Joel nauwkeurige instructies over hoe te handelen en de juiste manier om te reageren tijdens een officieel publiek. Na de officiële begroette Joël begonnen ze te praten over God. God raakte het hart van de ambtenaar aan en hij leek geïnteresseerd in wat Joel zei. Joel zegt: “Ik weet niet veel over het protocol, maar ik weet wel veel over de altaarroep, dus vroeg ik hem: “wil je je leven aan Jezus geven?”Hij antwoordde:” Ja.”

delen via:

Daniel King

over de AuthorDaniel King

Daniel King, D. Min. begon te preken als een evangelist op de leeftijd van zes jaar. Zijn ouders werden missionarissen naar Mexico toen hij tien was en gedurende zijn tienerjaren deed hij evangelisatie van kinderen. Hij ontmoette zijn vrouw in het midden van Afrika op een missie reis. Vandaag is Daniel een missionaris-evangelist die zeventig landen heeft bezocht in zijn zoektocht naar zielen. Hij heeft meer dan 2.000.000 mensen geleid in een verlossingsgebed en hij is gelukkig getrouwd en heeft twee kinderen.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.