hoe te stoppen met het stropen van neushoorns
er zijn een heleboel initiatieven aan de gang om de niet aflatende toename van het stropen van neushoorns te stoppen. Helaas zien we geen waarneembaar succes, aangezien de stroperij van neushoorns met ongeveer 50% per jaar blijft groeien. Om het probleem goed te begrijpen moeten we kijken naar de link tussen de vraag van de klant naar echte neushoorn hoorn (die momenteel meestal afkomstig is uit Vietnam) en de complexe supply chain die is opgezet om te voldoen aan deze stijgende vraag.
in wezen zijn er slechts drie manieren om neushoorns in het wild te redden:
- de toeleveringsketen vernietigen,
- de vraag doorbreken, of
- het product en de handel legaliseren.
de derde strategie is zeer omstreden, omdat er in Vietnam een enorme opgekropte vraag is naar echte neushoornhoorns, die zich snel zou manifesteren als het product gelegaliseerd wordt en de prijzen beginnen te dalen. Het is niet bekend of bestaande voorraden en neushoornbeslagen aan die toegenomen vraag kunnen voldoen zonder een onaanvaardbaar risico van een wilde populatie uit te roeien.
als we de strategie om de handel te legaliseren voorlopig buiten beschouwing laten, is de mismatch tussen de eerste twee strategieën onmiddellijk duidelijk. Om deze complexe supply chain te verstoren of te vernietigen zijn er veel hefboompunten. Enkele van de belangrijkste zijn:
- beschermings-en anti-stroperijmaatregelen in Zuid-Afrika
- opsporing en confiscatie van overbrengingen in doorvoer
- rechtshandhaving in Vietnam gericht op importeurs, dealers, enz.
na tientallen jaren kijken naar de zogenaamde’ war on drugs ‘ is het duidelijk dat het permanent verstoren van de toeleveringsketen voor een illegale, hoogwaardige stof zinloos is. Je kunt een papaverplantage vernietigen, maar drie anderen zullen ‘ s nachts geplant worden om het gat te vullen. U kunt confisqueren van een zending, maar alles wat het produceert is een tijdelijke prijs piek in het land van bestemming. U kunt arresteren zo veel dealers en tussenpersonen als je wilt, zal er altijd een rij van enthousiaste vervangingen aangetrokken tot het idee van snel geld.
dezelfde economische situatie geldt voor de handel in neushoorns. Per gram is neushoornhoorn waardevoller (en dus winstgevender) dan welke illegale drug dan ook. Vandaar dat zelfs met de volledige medewerking van de Vietnamese regering aan de supply chain kant alles wat men zou kunnen hopen op zijn kleine, tijdelijke deuken in de meedogenloze stijging van de stroperij tarief. Bovendien is, gezien de complexiteit van de toeleveringsketen, de strategie om deze te verstoren ongelooflijk veel hulpbronnen en duur.
er zijn slechts twee geldige hefboompunten in het hele plaatje die een duurzame kans van slagen hebben:
- het creëren van een onbreekbaar economisch belang van de lokale gemeenschappen, zodat het verzorgen van hun wilde neushoorns waardevoller is dan het krijgen van een uitbetaling van stropen, of
- de vraag van de consument breken.Namibië is tot nu toe zeer succesvol geweest met de eerste strategie. Van de 1800 neushoorns in Etosha National Park werden er in 2013 slechts 2 gepocheerd.
de tweede geldige strategie is het doorbreken van de vraag van de consument. Het is op dit punt dat de verhalen over illegale drugs en neushoorn hoorn verschillen. Het doorbreken van de vraag van de consument naar zeer verslavende of euforie-inducerende stoffen is vrijwel onmogelijk zonder dure strategieën voor medische en geestelijke gezondheidszorg (Portugal is momenteel het enige land dat deze weg bewandelt met betrekking tot illegale drugs). Maar rhino horn is een placebo, het heeft geen ander effect dan wat de consumenten kozen om te geloven in. Dus als het geloofssysteem kan worden ontmanteld, dan zal de vraag wegvallen. Dit is al vele malen eerder gebeurd, meestal met medicijnen of medische behandelingen.
daarnaast wordt neushoornhoorn gebruikt om de status binnen de peer group over te brengen. Nogmaals, dit is iets dat kan worden overwonnen met de juiste strategie-ofwel door overheidsbesluit zoals de Chinese regering ervoor kiest om geen haaienvinnensoep te eten bij een overheidsfunctie (de vraag daalde bijna onmiddellijk met 30%) of door gebruik te maken van een subversieve reclamestrategie zoals met de bontbestrijdingscampagne in de jaren ‘ 80.
voor een product waarvan de consumentengroep bekend is en de vraag kan worden verbroken, is dit veruit de meest kosteneffectieve strategie en ook de enige strategie die succes op lange termijn kan garanderen.