geavanceerde Geelvintonijntactiek: kapitein Josh Temple
er is waarschijnlijk geen andere vis die heeft gefrustreerd vissers op meer niveaus dan geelvintonijn…geboren met overdreven verfijnde pallates en afgestudeerde graden in ontwijkende maneuvors…ik moet nog een vissoort oversteken…terwijl ze vaak gewelddadige agressiviteit vertonen tijdens het voeden…handhaaft een dergelijke forensische benadering van bijna alle aanbiedingen…
hoe vaak hebben we allemaal last gehad van crashing, schuimende waanzin…elke denkbare live, dood, chunked of overslaan aas cocktail die we ons kunnen voorstellen…toch een of andere manier niet te verleiden een beet van de hordes duidelijk hongerige vissen rond de boot…?
het juiste antwoord daarop zou zijn…”vaker dan we willen toegeven…”
ik kon dagenlang verhalen vertellen over mijn eerste jaren hier beneden in Puerto Vallarta…omringd door zo ‘ n eerder genoemde waanzin…dag na dag bloot leggen met wat mijn beste trucs waren op het moment en rustig accepteren van mijn ontoereikendheid in het begin…voordat hij uiteindelijk bezweek aan chronische bijna fatale nagelbijten en een occassionele woedeaanval…
” OH GOD!!!”ik schreeuwde vaak, Vingernagel knipsels vlogen van mijn lippen… “DIT KAN NIET GEBEUREN!!!!”
maar yes…it was…duizenden enorme vissen rond de boot…vliegen door de lucht…kokend en schuimend aan alle zijden…CON SONAR…SHITSTORM ALLE KWADRANTEN…en niet één geknikte hengel of schreeuwende sleep om te laten zien…
Nou ik ging door een periode van die…dingen op de ouderwetse manier doen…met minder dan beperkt succes…want zelfs tonijn wordt soms dom en ja, een oude blinde hond zal een porkchop vinden als hij genoeg van een headstart krijgt…maar ik wist dat het huidige systeem niet werkte…en ik was het zat om te zeggen “ja…maar ze bijten niet vandaag ” over de ether…
de Rules of engagement stonden op het punt te veranderen…en ridderlijkheid, als het ware, stond op het punt om uit de spuigaten te worden gespoeld…de dagen van de juiste beschaafde confrontatie op een open slagveld waren through…it het was tijd om guerrilla ‘ s op te pakken… In de guerrillaoorlog is het verrassingselement van groot belang en de geschiedenis biedt veel aan de visser of kapitein met een voorliefde voor Mao Tse-Tung, Vo Nguyen Giap, of Ernesto Che Guevara en een oog voor tactisch voordeel…
hieronder: een teken van activiteit. Dolfijn kan vaak de plek markeren voor tonijn in de open oceaan
A-HA!!! ik zou vaak blaten als sommige nog onontdekte tactische maneuvor werd duidelijk als de tijd en het onderzoek vervelen…VIVO GUEVARA!!!
hoewel dit alles op een publiek niveau frivil lijkt…er zijn diepe en verschrikkelijke waarheden te overwegen achter de mechanica van guerrilla vissen…namelijk, de sluipaanval van bovenaf…en als het gaat om geelvintonijn vissen niets…en ik bedoel niets…zal de wol trekken over hun doordringende ogen meer dan de inzet van een vlieger of hellium ballon… Hoewel men kan stellen dat Zane Grey waarschijnlijk de moderne vliegervisserij heeft uitgevonden, terwijl hij zich richtte op ongrijpbare Grote Pacifische blauwvintonijn die Catalina Island voor de kust van Zuid-Californië in de vroege jaren 1930 achtervolgde…ik sta aan de kant van de algemene consensus dat het pas 60 jaar later in Florida was dat de kunst goed geperfectioneerd werd…en het was er…terwijl ik hard rende voor de verschrikkelijke gevolgen van een Canadese winter, ontdekte ik eerst de onberispelijke effectiviteit van levend aas dat onder een vlieger werd gevist…
Ik zal nooit mijn eerste dag op de beroemde Islamorada Bult vergeten toen de vlieger uitging en de pilchards en goggle ogen begonnen te dansen over het oppervlak van het water…weg van de boot en op weg naar een curt, maar fantastisch adieu…de blackfin tunas tot deze verandering van tactiek hadden schaamteloos alle offers geweigerd…levend, dood, verscheurd of anders…totdat kapitein salty naar ons blafte om de vlieger voor te bereiden…vanaf dat moment was het de ene flagrante knockdown na de andere als 15 – 20# blackfin explodeerde op het aas…OK…dacht ik…dat had ik niet verwacht…en gelukkig vanuit ons standpunt…en helaas van die van hen…de tonijn ook niet…
hieronder: Teamwork loont als de bemanning een kwaliteit Yellowfin landt..
een paar seizoenen draaide voordat ik mezelf in een soortgelijke situatie bevond…en hoewel ik nu enkele duizenden mijlen verwijderd was van de kust van Islamorada en met aanzienlijk grotere vissen in het zicht dan die zwartvintonijnen van die eerste dag…veel blijft hetzelfde…we waren omringd door vissen…geladen met levend aas…en volledig visloos…
cliënten hebben de neiging om deze dingen in de pas te nemen…en ik weet zeker dat ze een onmetelijk vertrouwen hadden in mij als kapitein om een magisch wezen uit de diepten van de hoed van knoweledge te halen om de dag te redden en bij god wat kadavers in de kist te stoppen…
maar de blikken op hun gezichten toen ik een vreemd buisvormig apparaat naar voren trok en het tuig begon samen te stellen tot een vlieger die aan ongeloof grenst…zelfs tegen de minimale prijzen die we in die dagen in rekening brachten Weet ik zeker dat op dat moment beide jongens gingen…Goed…we hebben net een paar honderd dollar uitgegeven om te gaan vliegeren?!?!?! En om eerlijk te zijn koos ik bijna de kant van hen…uiteindelijk…we waren een lange weg van de Islamorada en de meeste van deze vissen konden verschillende blackfin hebben gegeten voordat ze het een maaltijd noemden…maar wat maakt het uit, dacht ik…laten we het proberen…
volgens het lot waren er die dag geen andere boten in zicht…een gemeenschappelijke gebeurtenis in die jaren…of ze zouden zeker hebben genoten van een grinnik als ik reed tegen de wind van de structuur, terwijl mijn dekknecht verwoed worstelde om de vlieger te zetten achter…het was vast een mooi gezicht…toch…we slaagden erin om de vlieger omhoog te krijgen en een eenzame bril oog danste weg eronder als we naderde de massa van opgesloten-kaak tonijnen gestapeld langs de rand…
van course…it het duurde niet lang…
dertig yards upcurrent van het dichtstbijzijnde teken van tonijn onze kleine bril oog ging nacht nacht in een grote en rommelige manier…
” SONOFA -!”ik schreeuwde en vloog langs de klanten…de staaf van de houder afhalen en mezelf schrapen voor het beste leven als 150#’s van chaos scheurde Kont voor de horizon met een snelheid van onvoorstelbare snelheid…
“Atta boy!!!”chorused de klanten en net als dat mijn grand yellowfin unification theory…as infantiel als het was op dat moment…voor altijd veranderd…
het deel had een nieuw altaar…en het vloog in de vorm van een vlieger…
natuurlijk ben ik zeker niet de eerste persoon die baat heeft bij deze openbaring gedurende de laatste 100 jaar…maar mijn oh mijn wat een verschil maakte het over hoe ik de tonijnvisserij vanaf die dag benaderde…tot op de dag van vandaag, als alle esle faalt, wed ik om een dubbeltje tot een dollar, dat als die vlieger eenmaal omhoog gaat, tonijn het dek zal raken, alsof geïnstrueerd door de woorden van God. Himself…it is dat dodelijk?..
hieronder: sushi-Grade tonijn raakt het dek…
terwijl kite vissen is bijzonder effectief op alle soorten pelagics, kust soorten zoals roostervissen, heck zelfs grote mond baars als je echt wilt bereiken…in het kader van deze discussie zullen we ons uitsluitend bezighouden met het vissen op de vlieger…en later hellium ballonnen…voor andere geelvintonijnen met lock-jawed…
zoals we eerder bespraken, hebben tonijn vaak de mogelijkheid om bijna alles te weigeren dat met een haak zwaait of een lijn volgt…fluoro of niet…dat is precies waarom kite fishing de deuren opende voor tonijnvissers over de hele wereld…want door gebruik te maken van een vlieger zijn we in staat om een aas te leveren aan de vis zonder lijn of haak zichtbaar voor de vis wat dan ook…eerlijk?…ik denk het wel…dodelijk?…oh ja…ZEKER….
de mechanica van het vissen op een vlieger is in theorie zeer eenvoudig…er is een vlieger gevlogen…er zit een aas onder…en een anders niet meewerkende vis eet het aas Halleluja!!!…oooooh…was het maar zo elementair in de praktijk…
de eerste uitdaging in het kite vissen is het selecteren en kopen van de juiste kite…of vliegers wat dat betreft… Persoonlijk neig ik naar de modellen van Capt Bob Lewis in x-light, light en medium wind voor het leeuwendeel van onze toepassingen…iedereen heeft zijn favorieten…het belangrijkste is om te bepalen wat de typische lokale windomstandigheden zullen zijn…en dan de aankoop van vliegers vervaardigd om het te behandelen…
hieronder : Een verlichte tonijn bij de leider maakt de bemanning enthousiast…
ik gok en stel voor dat voor 90% van de kite vissen toepassingen die er zijn een X-light en medium Capt Bob Lewis het werk goed zal doen…en ja, je zult twee verschillende vliegers nodig hebben voor verschillende windsnelheden als je serieus nadenkt over het begrip vliegervissen…
terwijl we toch bezig zijn, kunnen we net zo goed de Capt Bob Lewis pre-made kite fishing lijn kopen die toevallig wordt verkocht met twee release clips en alle toeters en bellen…ergo elimineren veel problemen die we anders later zouden tegenkomen als het tijd is om release clips te bevestigen, afstanden tussen genoemde clips berekenen, enz. etc. etc…it ‘ s echt heel een nette kleine set-up en een die we sterk aanbevelen…vooral voor beginners…want direct uit het pakket werkt het prima…
Ik zal u niet vervelen met aanbevelingen over kite rod en reel combo ‘ s…zorg er gewoon voor dat de geleiders van de staaf groot genoeg zijn voor in-line kite lijn wartels om door te gaan en de haspel heeft genoeg van een sleep links in het om een grote vlieger te behandelen in een strenge wind…verder is de rest aan jou…
nu zal ik dit voorstellen…als het gaat om de eigenlijke hoofdlijn waar je mee vist…ik zeer…en ik bedoel ten zeerste aanbevelen Berkley vlecht of een andere vorm van multi-fillament gevlochten lijn als het gewicht van de reguliere mono mainline gaat dire gevolgen hebben op lichte wind dagen of wanneer grote vlieger vliegen afstanden nodig zijn om op hun hoede gek, boot verlegen vis…gevlochten lijn is bijna gewichtloos in vergelijking met monofilament en gewicht is een grote overweging in elke vergelijking waar dingen omhoog gaan in de lucht…dus spoel een paar toegewijde, hoge ophalen verhouding rollen met multi-fillament mainline die u specifiek kunt gebruiken voor het kite vissen…
hieronder: grote jongens boven de 200 pond kunnen 2-3 gaffels nodig hebben langs de kant van de boot…
vervolgens haspelfabrikanten…vooral Avet…laten zien dat ze inderdaad aandacht besteden aan het ontwikkelen van trends in de applicatie kant van deze industrie en hebben kite-vriendelijke rollen speciaal ontworpen voor het herstellen van lijn snel op de beet vrijgegeven…aangezien er een enorme hoeveelheid “slack” lijn moet worden hersteld tussen de staaf tip en de vis zodra de vlieger release clip afstand doet van de vislijn tijdens de beet…rollen zoals de ultra-fast retrieve two-speed 50 van Avet zijn uitstekende voorbeelden van tools die speciaal zijn ontworpen voor deze taak…en natuurlijk raden we ze sterk aan voor dit doel…herinneren…tactisch voordeel is net zo belangrijk als technologisch voordeel als het gaat om oorlogvoering…
uit deze combinatie van high-speed retrieve haspel en multi-fillament lijn gaan we een wartel bevestigen en dan een kort stuk leader materiaal…we hebben de neiging om te gaan met fluoro vanwege het is slijtvaste kwaliteiten en algemene strength…to deze leider…we binden of krimpen een cirkel haak want we gebruiken levend aas hier en er is altijd de dreiging van een billfish komen…en we willen die klootzakken zeker niet onnodig pijn doen…
cirkelhaken zijn voor het grootste deel toch een veel betere haak voor de meeste visdoeleinden…waardoor lichtere leiders kunnen worden gebruikt omdat de haak zo vaak in het scharnier van de kaak klemt waar de leider veilig uit de schade is way…so behalve kunstaas…we gebruiken cirkels voor zowat alles…
voor oogbrillen en blauwe lopers…ons meest voorkomende levend aas onder de vlieger voor tonijn…we gebruiken een 6/0-9/0 Hyabusa of eigenaar Super Mutu circle…als we dode aas onder de vlieger overslaan in een poging om een vluchtende vliegende vis te simuleren zullen we onze haken minstens een of twee maten te groot maken…maar hierover later meer…
hieronder : Er is geen ruimte voor fouten als je een mammoet Yellowfin op de boot hebt…
ik heb een aantal bemanningen hoofdstel aas voor gebruik op de vlieger gezien en we hebben met deze methode geëxperimenteerd, maar ik geef veel de voorkeur aan het vastzetten van het aas direct achter de rugvin met de haak zelf, omdat we tijdens de beet een hoofdstel aas fout hebben gehad…maar ieder zijn eigen…
zodra de vlieger in de lucht is en je je aas hebt vastgepind en klaar bent om de kleine bugger te lanceren naar zijn kans op grootheid gooi het aas nog niet in het water…Clip eerst de hoofdlijn in de vlieger release clip en begin de vlieger langzaam uit te laten terwijl je het aas door de leider met een hand…as de lijn komt strak tussen de release clip en het aas gooi het aas in het water en zorg ervoor dat genoeg spanning op de hoofdlijn te houden van het aas overslaan langs het oppervlak van het water als de vlieger wordt ingezet…
deze truc doet twee dingen…een, het elimineert de veel voorkomende fout van knallen release clips als een aas dat in het water wordt gegooid onmiddellijk nadat u het op de haak speld, zal onder de boot duiken terwijl u de tijd neemt om de hoofdlijn in de release clip te clippen…het diepe aas terug te trekken naar het oppervlak zal veel extra slepen creëren terwijl u de vlieger te implementeren en zal bijna zeker ervoor zorgen dat u die release clips te vroeg pop…en ten tweede, een aas dat op de weg naar buiten op het oppervlak springt, is net zo effectief als wanneer het uiteindelijk zijn bestemming bereikt…en geloof me, de aanblik van een tonijn van 300# die ontploft op een aas dat slechts enkele meters van de boot springt op zijn weg naar buiten is al het herinneren dat je nodig hebt om dat aas omhoog te houden en de hele tijd te springen…
hieronder: met de Hand een Mega geelvintonijn voeren … het wordt niet veel beter dan dit…
zodra het aas uit is en in positie is verhogen we de weerstand om toe te slaan en een constante waakzaamheid te handhaven op dat werkpaard daarbuiten…wind is nauwelijks constant en een extra huff of waffingluis zal ervoor zorgen dat het aas opstijgt of zinkt uit dat magische half-in / half-uit het water zone…BE DILLIGENT!!!…ik Grom voortdurend naar mijn dekhanden omdat ik het aas niet het oppervlak laat kietelen…geloof me…er zijn momenten dat het een verschil maakt…
later…niet alle tonijnen verpletteren het aas in een enorme explosie…tientallen keren heb ik gezworen dat het aas is gewoon verdwenen toen ineens de release clip knalt en ik ben razend alleen maar om te komen strak op een tonijn…en niet per se een kleintje…grote tonijnen hebben de verbazingwekkende mogelijkheid om een vlieger aas te nippen als een op hun hoede forel nippend kleine blauwe gevleugelde olijven op een Engelse kalkstroom…ik kan dit niet genoeg benadrukken…HOU DAT AAS IN DE GATEN.!!!
als het aas eindelijk in positie is en de vis waarschijnlijk rondspookt in het gebied waar je gebeten gaat worden…daar is geen twijfel over mogelijk…wat er nu gebeurt is een kwestie van groot debat…vooral op onze boot…
uit onze ervaring als een vis het aas hamert en opstijgt, zullen we gewoon als een gek beginnen aan te zwenken, strak komen en hopelijk zal de sleep schreeuwen…
maar niet alle beten zijn zo…bij zachtere beten zullen we vaak discussiëren of we de vissen een paar seconden in freespool moeten geven met de lijn nog in de kite release clip voordat we de sleep afsluiten en beginnen te slingeren…ik weet niet wat aan te bevelen hier, behalve om te zeggen dat elke vis…en elke beet, is different…so ik laat het aan jou over om het op een vis voor vis basis te nemen, terwijl je de twee bovengenoemde opties overweegt…
vervolgens laat ik het aan u over om te beslissen hoeveel aas u gaat vissen uit één vlieger…de opties zijn eindeloos en we hebben zoveel als zes aas uit één vlieger gevist, hoewel dat overdreven was en ik zou het niet aanraden…de Capt Lewis verpakte kite lijnen komen met twee pre-spaced release clips en om te beginnen zou ik het daarbij laten…er zijn aftermarket clips die u kunt splitsen of hechten aan de lijn, maar vliegen twee aas tegelijk…vooral met tonijn in de buurt…zal waarschijnlijk zorgen voor alle actie die u kunt verwerken…
zolang we het hebben over vissen met levend aas onder de vlieger kunnen we net zo goed een methode noemen die hier in het westen aan populariteit wint coast…it het heet de “double trouble”…
de ” DT ” houdt in dat twee lijnen van gelijke lengte aan de draaibare hoofdlijn worden geknipt en tegelijkertijd twee levend aas van één hoofdlijn worden gevist…deze techniek bestaat al een lange tijd aan de oostkust en hoewel het zeer effectief is, vind ik het een uiterst zeldzame gebeurtenis wanneer vissen beter op die methode gaan reageren dan een enkel lokaas…dus archiveer het weg voor toekomstige referentie, maar ik zou het niet aanraden als een go-to vlieger techniek omdat je twee aas verspilt tijdens elke beet wanneer één enkel aas het werk adequaat zou hebben gedaan…maar still…it het is een goede om te weten…(dat is een politiek correcte tip als die er ooit was…)
goed! Dat zijn de basisprincipes van kitesurfen en tuigage…hoe gaan we ze vangen?..?
in de eerste plaats kun je het vissen op vliegers op tonijnscholen in open water vrijwel vergeten…Tenzij die scholen werken in een duidelijk afgesloten gebied en je bent er absoluut zeker van dat de vissen nog steeds in de Algemene zone zullen zijn nadat je de tijd hebt genomen om alles op te zetten zijn een drift begonnen…omdat het tijd kost…
bijna al onze vliegervisserij wordt gedaan in een soort structuur waar tonijn voorkomt…dit betekent niet per se dat u kunt altijd zien de them…so noteer dat…de visserijstructuur geeft u een waardevol referentiepunt en een gebied waar de tonijn zal leven en zich zal voeden…bekijk high-spots en eilanden voor de kust als grote en vette truckstops waar de visconcentraties meestal hoog zijn en er knelpunten zijn op zowel de aankomende als vertrekkende rijstroken…
als je eenmaal weet waar je bent, kun je bepalen wanneer en waar de tonijn in die structuur zal zijn, gegeven aanwijzingen zoals stroom, weer en getijden…als je eenmaal hebt vastgesteld dat dit uiterst belangrijke deel goed up-wind lopen…en goed up-current van de zone waardoor u ten minste 7-10 minuten om alles op te zetten…bedenken…u kunt tegengestelde winden en stroom hebben die zijdelings drijven veroorzaken in plaats van gemakkelijker te definiëren lines…so let op uw track mark voor de eerste minuut op uw GPS terwijl u tuigage en maak een aanpassing aan uw positie als je moet…
tonijn zal bijna altijd de stroom van offshore-eilanden en onderwaterstructuren opwerken…hoewel deze individuele scholen vissen in patronen rond het gebied zullen bewegen zullen ze altijd terugkeren naar bepaalde locaties waar voer beschikbaar is…na een tijdje zul je in staat zijn om een begrip te ontwikkelen van waar en wanneer deze vissen gaan show gebaseerd op de tijdlijn de vissen hebben gehouden gedurende de hele day…it het punt is voor ons nu dat we vrijwel elke drift kunnen lokaliseren terwijl de vissen rond de structuur bewegen op hun voedsel-en reisroutes…maar dat soort begrip komt alleen met de tijd…
hieronder: een teken van activiteit. Dolfijn kan vaak de plek markeren voor tonijn in de open oceaan
het is duidelijk dat het een stuk makkelijker is als de vissen over de hele bergkam uitblazen…maar wat als de vissen helemaal niet aan de oppervlakte te zien zijn?..? LET OP JE METER…markeer die woorden, want ze zullen je meer tonijn vangen…als de vissen niet te zien zijn zet wat aas of kunstaas in het water en trollen rond…zoek uit waar de tonijnen hangen en ga dan dienovereenkomstig te werk… Helaas zijn er momenten waarop tonijn ons zal laten afstuderen en de drift helemaal zal weigeren, of ze nu wel of niet zichtbaar zijn…dan gaan we naar het volgende niveau…
het kostte me een tijdje om dit uit te zoeken, maar als al het andere mislukt ben ik begonnen met het overslaan van een dode bril ogen langs onder de vlieger…eerder fast…at 6-8 knopen met een verspreiding van kunstaas achter de boot als een zaak van de feiten…de resultaten waren fenominaal…tonijn die ik niet eens op de meter kon markeren, barstte op aas uit van meer dan 3 meter afstand…vissen tot 180# ‘ s zijn gevallen tijdens het latere deel van dit seizoen, wanneer we normaal gesproken niet zou overwegen dat de grootte van de vis hier…nou, nou, nou…
het overslaan van het aas komt zo dicht in de buurt van een vliegende vis die vlucht voor zijn leven dat tonijn…van alle soorten en maten…kan niet…Zal geen nee zeggen…dagen dat ik je niets vertel…geen enkele techniek zou een tonijn trekken, maar dit one…so valt nog een steen van rosetta in ons voordeel…
niet te vergeten de techniek is verdomd spannend…
een deel van de truc is om het aas van tevoren te doden…geloof me, het slaat rechter over…en je moet vergeten wat ik je vertelde over het plaatsen van een levend aas…je wilt dat dit dode aas minstens 15 meter achter de vlieger loopt terwijl je aan het trollen bent…het creëren van een sling-shot effect dat een flyer nabootst perfectly…do laat het aas niet tuimelen…heel belangrijk…en houd het meer in de lucht dan in het water…laat ze naar je toe komen…oooooohh…dat zullen ze!
plaats de haak…die is oversized een of twee maten zoals ik eerder vermeld…direct achter de kop en kieuwplaten en als je de haak door het aas voert, ga je onder de wervelkolom…dit zorgt ervoor dat dat aas daar blijft in de hitte van de strijd…als je gebeten wordt, zorg er dan voor dat de vis het aas heeft…deze vissen komen zo snel en hard dat ze vaak het aas twee of drie keer van hun voorhoofd blazen voordat ze uiteindelijk de aandrijving spijkeren…als je er zeker van bent dat de vis het aas heeft, spoel dan als een gek en geef de gashendels een kleine hobbel om de speling sneller te laten komen…bewaar die manchet daar beneden…
OK…Prima!…maar wat als we geen wind hebben…?
Yup…it gebeurt…als een ontwijkende señorita kan de wind met je emoties spelen van zon tot zon…gelukkig hebben we een back-up plan…codewoord “HINDENBURG”… Moge de visgoden William Ramsay en zijn ontdekking zegenen, want Helium is een geweldig gas als het gaat om de offshore visserij in deze gebieden…en heeft ons gered op meer dagen dan één…ballonnen worden veel gevist op dezelfde manier als vliegers…hoewel ze beperkt zijn in zoverre hoeveel aas kan worden gevist uit elke ballon en het feit dat ze niet zo mooi trollen bij hoge snelheden…
wat dacht je van ballonnen op vliegers plakken als de wind licht wordt…? Precies…dat kun jij ook doen…
maar als je gewoon een rechte ballon wilt vissen, dan is dit wat je doet…
draag een kleine hengel en haspel aan de boot en vul de haspel met een rechte lijn met meerdere filamenten…zeg 50 # test…als je je ballon hebt opgeblazen…en ik stel voor om te beginnen met een diameter van 36″…gebruik een stuk waxed rigging floss 6 ‘ lang en bind een paar halve haperingen op de tepel van de ballon met een uiteinde van de floss…maak vervolgens een lus met behulp van een surgens knoop in het einde van de spectra die van de rodtip komen en lus de lus terug op zichzelf, het passeren van de tepel van de ballon door deze lus en trekken strak om de ballon vast te zetten aan de aas staaf…
trek vervolgens ongeveer 50′ lijn af van de hoofdlijn van de hengel die u hebt opgesteld, precies zoals bij het vliegvissen, en bevestig een lichte rubberen band aan de hoofdlijn 50′ van de haak…neem de waxed tuigage floss die is bevestigd aan de ballon en half koppel de floss aan de rubberband…het bevestigen van de ballon via de rubberband “release clip” aan de hoofdlijn…speld op een aas en zet de ballon precies zoals hierboven beschreven in het segment levende aas kite vissen…
het lastige is te leren hoeveel helium je nodig hebt in de ballon om de vlieger extra lift te geven of om een aas op de ballon te laten drijven. own…it het kost tijd, maar alles komt uiteindelijk…
enkele van mijn meest gedenkwaardige offshore momenten zijn gekomen om reuzentonijnen door de lucht te zien katapulteren om een vliegeraas te eten op de weg naar beneden…soms zo dichtbij dat je letterlijk terugdeinzen van de hersenschudding…het is echt een spectaculaire manier om niet alleen te verleiden…maar wat nog belangrijker is, geniet van de kunst van het consequent vangen van geelvintonijn…soms de meest angstaanjagende pelagics…ik hoop dat je discover…as dat heb ik gedaan…het plezier van het vliegen weer…